Een Amerikaans onderzoeksteam onderzocht hoe sommige parameters van lopen, kracht en balans, veranderen naarmate je ouder wordt. Eén kenmerk sprong eruit - en is een uitstekende manier om snel en gemakkelijk je algemene gezondheidstoestand en fitheid te controleren.

Ouder worden gaat vaak gepaard met broosheid en gezondheidsproblemen, dat besef is zo oud als de straat. En het advies om tijdig medische voorzorgsmaatregelen te nemen is net zo oud. Lichamelijke functies worden over het algemeen zwakker naarmate iemand veroudert wordt: llopen, spierkracht en het vermogen om het evenwicht te bewaren.

Asghar Rezaei van de Mayo Clinic in Rochester en zijn team onderzochten systematisch de leeftijdsgerelateerde achteruitgang van de relevante functionele parameters in een cross-sectionele studie 20 vrouwen en 20 mannen ouder dan 50 jaar namen deel aan het onderzoek. Gedurende een periode van 30 seconden werden grijpkracht, kniestrekkingskracht, looppatroon (bijv. loopsnelheid, aantal stappen en paslengte) en evenwichtsvermogen op twee benen (met open en gesloten ogen) en op één been (met ogen open) getest. Van belang was of en hoe deze parameters veranderen met toenemende leeftijd.

De resultaten toonden aan dat de kenmerken van het looppatroon niet significant werden beïnvloed door leeftijd. De grijp- en kniekracht namen daarentegen wel significant af met de leeftijd. Ouder worden had het grootste effect op het vermogen om op één been te balanceren. De standtijd met één been nam per decennium af met 1,7 seconden aan de dominante zijde en met 2,2 seconden aan de niet-dominante zijde.

Verschillen tussen de seksen werden alleen gevonden in kracht, maar niet in balans.

Rezaei et al vatten hun bevindingen als volgt samen: “De duur dat een persoon, man of vrouw, in staat is om het evenwicht te bewaren op één been blijkt de meest betrouwbare verouderingsfactor te zijn, vóór kracht, lopen en andere evenwichtsparameters.”

Flamingo Challenge

Vorig jaar lanceerde de Britse National Health Service een campagne: de “Flamingo Challenge” om mensen aan te moedigen om op één been te staan. Er werden leeftijdsgerelateerde doelen gesteld voor hoe lang elke leeftijdsgroep op één been zou moeten kunnen staan: 1 minuut voor de leeftijdsgroep 18-49 jaar, 40 seconden voor de leeftijdsgroep 50-59 jaar, 35 seconden voor de leeftijdsgroep 60-69 jaar, 20 seconden voor de leeftijdsgroep 70-79 jaar en 5 seconden voor de leeftijdsgroep 80 jaar en ouder.

Eerder werd er een onderzoek gepubliceerd waarin het effect werd onderzocht van het vermogen of onvermogen om tien seconden op één been te staan op de leeftijd van 50-75 jaar op all-cause mortaliteit tijdens een mediane follow-up van zeven jaar. Volgens de resultaten hadden mensen die niet in staat waren om tien seconden op één been te staan een 84% hogere all-cause mortaliteit dan de flamingo's in de studie.

Voor dit recentste onderzoek dient wel te worden opgemerkt dat cross-sectioneel onderzoek  het moeilijk maakte om te controleren op zogenaamde 'verstorende variabelen'.