Ter gelegenheid van de Wereldhuisartsendag, die elke 19 mei georganiseerd wordt op initiatief van Wonca, heeft de GBO 5 jonge huisartsen samengebracht om hun bekommernissen te delen en enkele aanbevelingen te doen aan de politieke partijen.

Vergis u niet, het was niet de bedoeling om het memorandum dat het GBO naar de politieke organisaties had gestuurd te verspreiden, maar wel om deze jonge Waalse en Brusselse huisartsen de kans te geven om over hun dagelijkse moeilijkheden te praten.

Voor dr. Thomas Calozet, huisarts in opleiding, die de kans heeft gehad om de organisatie van de wachtdiensten voor huisartsen in de provincie Luxemburg en in Brussel te vergelijken, is het van vitaal belang dat de wachtdiensten naar behoren gefinancierd worden en dat er voldoende zijn om de spoedgevallendienst te ontlasten en aan de reële behoeften van de bevolking te voldoen. Hij zei verder dat sommige patiënten in de provincie Luxemburg zelfs vragen om door de wachtdiensten te worden behandeld omdat huisartsen weigeren nieuwe patiënten aan te nemen omdat ze overwerkt zijn.

De jonge huisarts vindt het abnormaal dat in sommige wachtdiensten in Brussel de arts zijn eigen materiaal moet meebrengen.

Dr. Alexia Orban, die in een medisch centrum met een vast tarief en in een kliniek voor gezinsplanning werkt, is van mening dat het hoog tijd is om de verloning van gezondheidswerkers die in klinieken voor gezinsplanning werken te verbeteren om te voorkomen dat er een personeelstekort ontstaat waardoor de rol van deze instellingen in gevaar komt: voorlichting geven over anticonceptie en seksueel overdraagbare aandoeningen, abortussen uitvoeren, etc. Ze moedigt universiteiten aan om toekomstige artsen op te leiden op het gebied van seksuele gezondheid en anticonceptie en om degenen die stage lopen te betalen. "We moeten fundamenteel onderzoek naar anticonceptie bevorderen, inclusief anticonceptie voor mannen, en kijken naar de invloed van anticonceptiemiddelen op het milieu."

De jonge vrouw maakt zich ook zorgen over het negatieve effect van het medische toelatingsexamen op sociaaleconomisch minder bevoorrechte studenten. "Dit examen kan de toegang tot het medisch beroep beperken. Toch is het belangrijk om diversiteit te hebben binnen de medische wereld."

Betalen voor coördinatie
"De juiste behandelaar, op de juiste plaats, tegen de juiste prijs" is het mantra van Audrey Bonnelance, die actief is in een monodisciplinaire groepspraktijk en bij het GBO. Ze is ook medeoprichter van de vzw Resumes, die de uitwisseling van kennis en expertise bevordert tussen de verschillende (gekozen) zorgverleners/behandelaars die betrokken zijn bij de patiëntenzorg.

Deze jonge veertiger is al enkele jaren huisarts en betreurt het dat de huidige nomenclatuur de tijd die huisartsen besteden aan het zoeken naar oplossingen voor hun patiënten bij andere zorgverleners (specialisten, paramedici, enz.) of aan lange, complexe consultaties niet vergoedt. Ten gunste van een goede medisch-farmaceutische samenwerking wordt ook gewezen op de discrepantie tussen de vergoeding die apothekers ontvangen (95 euro) voor het bijhouden van het medicatieoverzicht van een patiënt en de vergoeding die huisartsen ontvangen (0 euro), en het gebrek aan een effectief IT-systeem om de vaccinatiestatus van een patiënt te achterhalen. "Een van mijn oudere patiënten werd twee keer gevaccineerd tegen covid, een keer bij de apotheek en een keer op de praktijk", getuigt ze.

Voor Pauline Gérard, een jonge huisarts die veel locumwerk doet, moet het Riziv een oplossing vinden zodat, in een context van schaarste, een locumarts zowel op een fee-for-service basis als op een fixed fee basis in verschillende structuren kan werken. Dit is momenteel verboden door het Riziv. Ze vindt ook dat jonge artsen financiële steun moeten krijgen zodat ze dure opleidingen kunnen volgen (palliatieve zorg, dermatoscopie, enz.) en apparatuur kunnen aanschaffen (dermatoscoop, ecg, enz.).

Wereldwijde gezondheid
Benjamin Michel betreurt het dat er tijdens de universitaire opleiding geen aandacht wordt besteed aan de impact van gezondheidszorg op het milieu. "Hoe kunnen we onze gezondheidszorg veerkrachtiger maken? Is de betrokkenheid van huisartsen opgenomen in plannen om te reageren op de natuurrampen die ons te wachten staan (droogte, overstromingen, enz.)? We praten steeds meer over wereldwijde gezondheid, maar welke rol kunnen wij als jonge huisartsen spelen? We willen zingeving. Welk verhaal wordt ons de komende 40 jaar verteld? Zal het neerkomen op het voorschrijven van meer medicijnen en het uitvoeren van steeds technischere procedures? We hebben de politieke wil nodig om van een sterk curatieve naar een preventieve aanpak te gaan.     

De vijf huisartsen roepen de overheid unaniem op om meer middelen vrij te maken voor preventie en het bevorderen van de gezondheids. Ze wijzen ook op de absurditeit en de moeilijkheden voor huisartsen om te moeten werken met drie verschillende systemen voor screening en vaccinatie. Ze vragen om een herfederalisering van deze gebieden. Het is misschien wishful thinking in het huidige politieke klimaat, maar ligt het niet in de aard van jonge mensen om het systeem te willen veranderen?