Bijna de helft van de psychiaters in Nederland en Vlaanderen had in 2023 last van emotionele uitputting, een kernsymptoom van burn-out. Dat komt naar voren uit onderzoek van De Jonge Psychiater, een vakwebsite die elke drie jaar onderzoekt wat de mentale staat van psychiaters is.
Het gaat om een stevige toename ten opzichte van het vorige onderzoek, met cijfers over 2020. Toen had nog 33 procent van de psychiaters last van emotionele uitputting.
Psychiater Laudine Fuld (41) schetst haar ervaring. Ze kreeg vorig jaar een burn-out door de enorme werkdruk in de overbelaste geestelijke gezondheidszorg (ggz). "Ik had bijvoorbeeld structureel niet de minimale tijd die we als beroepsgroep verantwoord vinden om een goede diagnose te stellen. Ik moest steeds rennen naar de volgende patiënt. Vaak was er geen tijd om te lunchen."
Volgens Fuld heeft ze nooit een fout in de diagnose gemaakt maar vreesde ze daar wel continu voor. "Omdat je zo gehaast moet werken slaat wel steeds de twijfel toe. Ook als je thuis of vrij bent. Want je vraagt je steeds af of je niets over het hoofd hebt gezien. Daarom kom je nooit tot rust."
Zware last bij start
Bovendien was Fuld in 2021 net klaar met haar opleiding als specialist. Maar ze werd meteen in het diepe gegooid toen ze begon in een gesloten kliniek voor ouderen met de meest ernstige psychiatrische problemen. Haar collega-psychiater viel al snel uit, waardoor Fuld het gewicht van het aantal patiënten voor twee artsen moest dragen, inclusief de begeleiding van drie psychiaters in opleiding. Desondanks probeerde ze de zware verantwoordelijkheid te dragen.
Haar houding lijkt typerend voor haar beroepsgroep, in het licht van de uitkomsten van het onderzoek.
Zo blijkt dat de psychiaters ondanks alles zeer betrokken en bevlogen zijn als het gaat om hun patiënten. Want zelfs met het hoge aantal (44 procent) psychiaters dat emotionele uitputting ervaart, geeft 98 procent van de bijna 1000 participerende psychiaters aan juist vaak voldoening te halen uit het zien van patiënten.
Emotioneel zwaar beroep
"Die betrokkenheid is prachtig, maar het maakt ons vak emotioneel wel erg zwaar", zegt onderzoeksleider Joeri Tijdink, zelf ook psychiater. "Want als de situatie van een patiënt echt verslechtert terwijl je niets kunt doen omdat er geen plek is, komt het extra hard binnen."
Daarbij komt dat de helft van de ondervraagde psychiaters ervaart dat ze onvoldoende invloed hebben op de manier waarop de ggz is georganiseerd. Dus er is machteloosheid wanneer het bijvoorbeeld om de wachtlijsten gaat. Ruim een op de vijf deelnemers aan het onderzoek overweegt om uit het vak te stappen.Inmiddels werkt Fuld op een andere werkplek, met minder verantwoordelijkheden en iets minder heftige problematiek.
"Het onderzoek laat zien dat psychiaters na verloop van tijd wel beter met stress kunnen omgaan", zegt Tijdink. "Want met name de jongere psychiaters zijn emotioneel uitgeput. We zien dat die klachten veel minder worden naarmate de leeftijd vordert."
Een volledige verklaring heeft Tijdink nog niet. "Maar we vermoeden dat de oudere, zeer ervaren psychiater al zoveel heeft meegemaakt dat die minder snel in de stress schiet en daarom beduidend minder last heeft van emotionele uitputting.
"Tegelijkertijd moeten de dertigers en de veertigers met hun jonge gezinnen natuurlijk veel meer ballen in de lucht houden. Dat speelt ook een belangrijke rol", luidt het nog in De Jonge Psychiater.
Laatste reacties
Marc DE MEULEMEESTER
14 april 2024De oudere huisartsen , die solo werkten , in kleine gemeenten en gemeenschappen , waar nog op zijn Middeleeuws gedacht wordt , zijn ook Kruisvaarders en Vuurkruisers uit de loopgraven als ze “ het “ overleefd hebben ! Ze hebben heel veel gezien , gehoord , gevoeld en geroken en speldden de anderen niet de les vanachter hun kompjoetertje in hun knus bureautje in Brussel !