“Een teleconsultatie is niet gewoon een telefoontje.” Die oneliner waarmee Frank Vandenbroucke in de Kamer de artsen de les spelde, schoot bij veel lezers van Medi-Sfeer in het verkeerde keelgat. Dat de minister ook nog eens exhaustief beschreef uit welke onderdelen een telefonische consultatie moet bestaan, kan op bitter weinig begrip rekenen. 

De opgestoken vinger waarmee minister Vandenbroucke zijn toehoorders belerend terechtwijst, is stilaan legendarisch. De drammerige toon waarop hij vorige week in de Kamer zijn definitie van een teleconsultatie bleef herhalen, past geheel in die professorale traditie. Het deed terugdenken aan zijn passage in ‘De tafel van vier’ waar hij huisarts Sofie Lemmens terechtwees nadat ze had geopperd dat de derdebetalersregeling de huisartsgeneeskunde te toegankelijk had gemaakt. 

Maar terug naar de Kamer, waar de minister vorige week een reeks vragen over de schrapping van het honorarium voor de teleconsultatie voor de voeten kreeg. “Een teleconsultatie is niet gewoon een telefoontje,” stak hij van wal (*). “Het is een doktersbezoek via een telefoongesprek.”

“De nomenclatuur,” zo vervolgde hij, “zegt letterlijk dat die prestatie een volledige anamnese van de patiënt omvat, een eventueel behandelvoorstel, met daarbij het eventueel opmaken en ondertekenen van de nodige getuigschriften, voorschriften en allerlei bescheiden. De arts noteert in het patiëntendossier het contact, de eventuele diagnose, de reden van de raadpleging en de raadgevingen die werd verstrekt.” 

“Het is nooit zomaar een telefoontje”

Die uitspraken van Frank Vandenbroucke deden op de sociale media X en Linkedin tal van artsen steigeren. “Een gewoon telefoontje bestaat niet. Schandalige woorden van de minister en minachting voor een volledige beroepsgroep,” reageerde dr. Ward Sam op X. 

Op Linkedin zat dr. Dorothee Bergen op dezelfde lijn: “Minister Vandenbroucke is duidelijk geen arts. Het is nooit zomaar een telefoontje.” Dezelfde verontwaardiging ook bij dr. Athena Beckers: “Ik begrijp persoonlijk niet dat de minister als niet-arts mag bepalen wat wel en geen teleconsultatie is.”

Vanuit zijn ivoren toren

Dr. Bergen voegde er nog aan toe: “Het totaal gebrek aan respect voor het werk als arts, de deconnectie ten opzichte van wat we doen en de continue bashing stoot me voor de borst.”  Dr. Cedric Bohyn beaamde op Linkedin: “Hij heeft geen idee vanuit zijn ivoren toren, maar toch moet hij de artsen altijd terechtwijzen.” 

Andere lezers sloten zich daar bij aan. “Die man weet niet waarover hij spreekt en mag gerust eens een week meedraaien en zien hoeveel telefoons, mails et cetera beantwoord worden ‘for the good cause’”, reageerde dr. Sebastiaan Van Cauwenberge. “Artsen hoeven niet de nieuwe priesters te worden!”

Het is duidelijk dat de minister van Volksgezondheid andermaal geen goede beurt heeft gemaakt. Het weinige krediet dat hij bij sommige artsengeledingen nog had, verdwijnt met dit soort uitspraken als sneeuw voor de zon. De breuk met het werkveld lijkt nu wel compleet.

Lees ook : Frank Vandenbroucke: “Een teleconsultatie is niet gewoon een telefoontje.”