Het aantal huisartsen, de continuïteit en de toegankelijkheid van de zorg in Engeland nemen af en dat heeft een negatieve impact op de levensverwachting. Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit van Leicester, gepubliceerd in de British Journal of General Practice.
De onderzoekers bestudeerden de levensverwachting van huisartsenpopulaties in Engeland in de periode vlak voor de pandemie (2015-2019).
Ze besluiten dat patiënten langer leven als ze toegang hebben tot volledig gekwalificeerde huisartsen, als de zorgcontinuïteit gegarandeerd is en als de huisartspraktijken voldoende gefinancierd worden. Deze elementen staan momenteel in heel Engeland onder druk en dat vinden de auteurs zorgwekkend.
Hoofdonderzoeker professor Richard Baker zegt dat de bevindingen bezorgdheid zouden moeten wekken over het effect van de huidige crisis in de huisartsgeneeskunde op de volksgezondheid in Engeland. “De afgelopen jaren is zowel het aantal volledig gekwalificeerde huisartsen als de continuïteit van de zorg afgenomen en huisartspraktijken hebben moeite om te voldoen aan de zorgvraag van een vergrijzende bevolking. Het omkeren van deze daling zou niet alleen de toegang tot zorg verbeteren, maar zou ook de levensverwachting kunnen verhogen."
De auteurs analyseerden factoren zoals het aantal volledig gekwalificeerde huisartsen, huisartsen in opleiding, verpleegkundigen en advanced nurse practitioners (ANPs) per 1.000 patiënten. Er werd ook gekeken naar de financiering per patiënt en naar continuïteit en toegankelijkheid. Daarnaast hield het onderzoek rekening met kenmerken van patiëntenpopulaties zoals etniciteit, sociale achterstand en NHS-regio.
Een betere financiering werd in verband gebracht met een hogere levensverwachting en een hoger aantal volledig gekwalificeerde voltijdse huisartsen voorspelde ook een hogere levensverwachting.
De levenverwachting in Engeland nam gedurende de 20ste eeuw gestaag toe, maar nu is er sprake van een stagnatie, zo blijkt uit het onderzoek. Volgens professor Baker zijn daar wellicht meerdere verklaringen voor, zoals socio-economische elementen. “Maar de mogelijkheid dat de druk op huisartsenpraktijken bijdraagt tot een stagnatie van de levensverwachting moet nu ook in overweging worden genomen. Daarom moet het beleid prioriteit geven aan de verhoging van het aantal volledig gekwalificeerde huisartsen, een betere financiering van huisartsenpraktijken per patiënt en meer continuïteit en zorgtoegankelijkheid."
