Er bestaan momenteel slechts 3 categorieën van pijnstillers: paracetamol, NSAID’s en opiaten. Die geneesmiddelen geven goede resultaten bij ontstekingsziekten, maar werken minder goed bij niet-inflammatoire pijn zoals bij artrose of gewone lage rugpijn. Er is dus behoefte aan nieuwe pijnstillers. Een gesprek met prof. Bernard Bannwarth (Bordeaux) over NGF-antagonisten in het kader van het jaarlijkse congres van de Société française de Rhumatologie.
[Christophe Demoulin 1-3, Marc Marty 3,4, Stéphane Genevay 3,5, Marc Vanderthommen 1,2, Genevève Mahieu 2,3,6, Yves Henrotin 1,2,3,7 - 1. Department of Sport and Rehabilitation Sciences, University of Liège, Belgium. 2. Belgian Back Society (BBS). 3. Section Rachis de la Société Française de Rhumatologie (SFR). 4. Division of Rheumatology, Henri-Mondor Hospital, University of Paris 12, France. 5. Division of Rheumatology, University Hospital of Geneva, Switzerland. 6. Back Unit, Dinant Hospital Centre, Belgium. 7. Bone and Cartilage Research Unit, University of Liège, Belgium] De eerste rugschoolprogramma’s voor patiënten met lagerugpijn dateren van eind jaren 60. Volgens de Europese aanbevelingen, kunnen ze op korte termijn een heilzaam effect hebben bij de behandeling van de patiënten (1). Over de vraag of ze ook lagerugpijn en al haar kwalijke gevolgen kunnen voorkomen, bestaat meer controverse (2). Daarom werd de efficiëntie van rugschoolprogramma’s (die vooral zijn gebaseerd op het biomedische/biomechanische model) voor de preventie van lagerugpijn onderworpen aan een literatuuronderzoek. Negen gerandomiseerde en gecontroleerde studies werden geïdentificeerd: allemaal hadden ze betrekking op een preventieve interventie op de werkplaats, met grote verschillen qua inhoud en duur. Het gemiddelde niveau van de kwaliteit van de methodologie was laag (5,1/12) en de meeste studies werden slechts uitgevoerd bij een beperkte steekproef. Hoewel in acht van de negen studies geen enkel significant verschil werd gerapporteerd in de incidentie van lagerugpijn, functionele ongeschiktheid en het aantal dagen arbeidsongeschiktheid tussen de groep die een rugschoolprogramma volgde en de controlegroep, kunnen we door de lage methodologische kwaliteit van deze studies niet definitief besluiten dat deze programma’s niet efficiënt zijn. Published ahead of print.
Personen met erosieve artrose op het niveau van de handen hebben meer functieverlies en significant meer pijn dan personen met gecontroleerde artritis ter hoogte van de handgewrichten. Er is derhalve behoefte aan betere behandelopties voor personen met erosieve artrose. Dat besluit een Vlaams onderzoeksteam, onder leiding van prof. Gust Verbruggen (UGent). Arthritis & Rheumatism publiceert de resultaten.
Chronische neuropatische pijn treedt frequent op als verwikkeling bij diabetes en heeft tevens een niet onbelangrijke impact op de slaap- en levenskwaliteit bij deze patiënten. Ondanks de beschikbaarheid van doeltreffende medicatie zoals Lyrica® dat naast adequate pijnverlichting ook verbetering geeft van pijngerelateerde symptomen, wordt de diagnose van pijnlijke neuropathie nog onvoldoende gesteld en blijven deze patiënten vaak onbehandeld. Mits een gerichte screening, een correcte diagnosestelling, de juiste behandeling en de nodige aandacht voor een holistische aanpak kan patiënten met pijnlijke diabetische neuropathie veel leed bespaard worden.
De belangrijkste niet-hematologische bijwerking van behandeling met thalidomide en bortezomib bij multipel myeloom is perifere neuropathie (PN). Ze kan worden gecontroleerd als de arts er de nodige aandacht aan besteedt en een efficiënte preventie voorstelt, evenals een behandeling die is aangepast aan de levenskwaliteit van de patiënten. Stand van zaken met prof. Michel Delforge (Hematologie, KU Leuven).
Postoperatieve of posttraumatische pijn vormt een reëel probleem dat nog te weinig gediagnosticeerd wordt en bijgevolg ook onderbehandeld blijft, ondanks de impact ervan op de levenskwaliteit van de patiënt. Een betere bewustwording, gerichte screening en een optimale aanpak zouden het leed van veel patiënten kunnen verzachten. Pregabaline toonde niet alleen een analgetisch effect bij patiënten met dit soort van neuropatische pijn, maar verbetert ook significant andere aspecten die bijdragen tot hun levenskwaliteit.
Een persconferentie eind februari in Brussel had als doel de problematiek rond chronische pijn onder de aandacht te brengen. Een gericht initiatief, Change Pain gedoopt, wil de aandacht voor chronische pijn in België versterken en de behandeling ervan optimaliseren. Verschillende patiëntenorganisaties en de EFIC (European Federation of IASP Chapters) hebben hun medewerking hieraan toegezegd. Prof. Bart Morlion (multidisciplinair pijncentrum, UZ Leuven), dr. Jan Van Zundert (multidisciplinair pijncentrum, Ziekenhuis Oost-Limburg, Genk), Marie-Elisabeth Faymonville (algologie & palliatieve zorg, CHU Liège) gaven er conceptuele toelichting. Prof. Bart Van den Eynden (huisartsgeneeskunde, Universiteit Antwerpen) lichtte afrondend zijn persoonlijke ervaringen toe, evenals een patiënte die haar medische geschiedenis vertelde.
Medi-Sfeer Nr. 777
Schrijf u gratis in op onze wekelijkse nieuwsbrief en ontvang het laatste nieuws en nog veel meer ...
