De e-reputatie is het imago dat we op internet opbouwen, ofwel omdat we er zelf op communiceren, ofwel omdat anderen dat over ons doen - soms zonder we er iets van afweten. De Franse Orde biedt nu een gids aan die artsen helpt om hun digitale imago te beheren.

"Mond-tot-mondreclame heeft plaatsgemaakt voor tweets, berichten op Facebook. Alle artsen zijn betrokken... en misschien zelfs ingepalmd", aldus de Orde. Een arts quoteren zoals een restaurant is niet illegaal, beklemtoont de Orde. Elke burger heeft het recht op vrije meningsuiting, zelfs zonder speciale competentie, zolang hij zich niet bezondigt aan beledigende of lasterlijke uitlatingen.

Voor de Orde is het essentieel dat artsen adequaat reageren als hun e-reputatie besmet wordt. Vandaar haar recente initiatief voor de praktische gids, samengesteld met de steun van gespecialiseerde advocaten. Op 30 pagina’s bestrijkt deze gids uiteenlopende domeinen - van preventief tot curatief.

Waakzaam oog

Preventie begint bijvoorbeeld met een waakzaam oog, minstens maandelijks: de arts moet online in de gaten houden wat er over hem wordt gezegd op internet, via belangrijke zoekmachines (Google, Yahoo, enz.), specifieke sites van patiëntbeoordelingen en sociale netwerken zoals Facebook en Twitter. Een persoonlijke account op deze verschillende kanalen draagt ​​bij tot een betere controle van wat daar wordt gepubliceerd.

Hoe reageert u het best in geval van bewezen schade? Dat is afhankelijk van de casus, maar de arts moet altijd als eerste reflex het bewijs van de publicatie in kwestie bewaren via algemene screenshots.

De gids adviseert en toont verschillende houdingen ten opzichte van kritische beoordelingen  van internetgebruikers: neutrale, vreedzame, defensieve/aanvallende naargelang de afgelegde verklaringen al dan niet over de schreef gaan. Hij geeft aan met wie contact moet worden opgenomen als het technisch onmogelijk is om rechtstreeks te antwoorden. Hij biedt gedetailleerde antwoordmodellen (kritiek op geleverde zorg, te lange wachttijd, te kort beoordeelde consultatie...)

Zelfs in het heetst van de strijd moet de arts deontologisch clean blijven: in zijn antwoord kan hij het medisch geheim niet schenden of zijn activiteiten promoten.

De handleiding wordt aangevuld met een zelfstudie die werkt als een beslissingsboom: die  geeft de te volgen procedure aan bij gevallen waarin men zijn boekje te buiten ging in een professionele context en (on)wettige beoordelingen op internet.