Minister Vandeurzen wil de chronische zorg in Vlaanderen doeltreffend organiseren. Daarvoor heeft hij Domus Medica gevraagd het Vlaamse zorglandschap te hertekenen. Het resultaat is een kaart van 62 kleinstedelijke zorgregio’s, die het hele grondgebied afdekken. Daarnaast heeft Domus Medica bij eerstelijnszorgverleners gepeild naar hun visie op de chronische zorg in hun regio: wat loopt er goed en wat kan er beter? De resultaten zijn bekend en werden voorgelegd aan de minister.

“We hebben de nieuwe zorgregio’s benaderd voor onze peiling”, zegt projectleider Gunther D’hanis. “We waren aangenaam verrast door de respons: 16 regio’s wilden meewerken, goed voor een totaal van 1.300 zorgverleners, uit een brede waaier van disciplines.

In een eerste fase konden de deelnemers vanuit het blote hoofd hun ideeën neerpennen. Zo ontstond een reeks van meer dan 600 quotes. Uiteraard was er enige overlap tussen die verschillende quotes. We hebben ze gegroepeerd en geherformuleerd naar eenduidige uitspraken. We hebben de bewerkte batterij opnieuw naar de deelnemende regio’s gestuurd, met de vraag of ze met de nieuwe formulering akkoord gingen, en in welke mate de aangehaalde situatie een barrière of een facilitator was. De uitspraken die meer dan 70% sterkte hadden als barrière of als facilitator werden opgenomen in onze conclusies. We hebben dus een duidelijke, wetenschappelijke methodologie gehanteerd.”

Als uitgangspunt om de peiling te structureren, gebruikten de onderzoekers het Chronic Care Model van Edward H. Wagner, dat opgebouwd is uit zes pijlers: beslissingsondersteuning, zorgprocessen, klinische informatiesystemen, patient empowerment, beleid en middelen. “Empowerment van de patiënt is fundamenteel”, zegt Gunther D’hanis. “De patiënt neemt verantwoordelijkheid op in de zorg voor zijn ziekte, in overleg met een zorgteam dat terdege op deze samenwerking voorbereid is.”

Naast het Chronic Care Model was het tweede uitgangspunt voor de onderzoekers het implementatiemodel van Grol en Wensing. Dokter D’hanis: “We vertrokken van het besef dat het niet zinvol is veranderingen tot stand te willen brengen als er daarvoor geen draagvlak bestaat. Een eerste belangrijke bevinding van onze studie stelde ons daarover gerust: er is gedragenheid. De zorgverleners zijn zich wel degelijk bewust van de noodzaak tot verandering. Een tweede belangrijke bevinding is dat de zorgverleners beseffen dat er voor die verandering een proces nodig is dat zich over jaren zal uitstrekken.”

Het rapport ‘Kwalitatieve chronische zorg in Vlaanderen: belemmerende en bevorderende factoren’ is beschikbaar op de site van Domus Medica. Klik hier.