De reorganisaties van apotheken met wachtdienst die we hier en daar zien zijn niet het resultaat van een algemene oproep van de APB, verduidelijkt voorzitter Alain Chaspierre. Hij is ervan overtuigd dat er nu geen groot bereikbaarheidsprobleem is en dat dat er in de toekomst ook niet zal komen.
Hij schetst de context: het ‘meerjarenkader’ waarover nog steeds wordt onderhandeld tussen apothekers en autoriteiten omvat een (bijna afgeronde) herziening van de ‘wet over de spreiding van de officina’s’. Meer specifiek worden faciliteiten geboden voor de (vrijwillige) fusie van apotheken en de opening van apotheken op geschikte locaties. Een manier om overconcentraties te verminderen. En om entiteiten op te richten die “groot genoeg zijn om economisch stabiel te zijn en die de diensten verlenen waartoe we ons vandaag verbinden: referentieapotheker, begeleiding bij het correct gebruik van geneesmiddelen, enz.” Zijn er ook stimulansen om zich in minder dichtbevolkte gebieden te vestigen? “Nee, want Maggie De Block is nog steeds van mening dat er te veel apotheken zijn.”
Wat voorafgaat, werd aanvankelijk niet uitgedacht op basis van de wachtdiensten, verduidelijkt de voorzitter van de APB. Plaatselijke rationaliseringen tussen sectoren om te hoge wachtdienstfrequenties te vermijden, hebben volgens hem niet tot gevolg dat er veel meer verplaatsingen nodig zijn. “Wat wordt berekend - vandaag door de PGC (provinciale geneeskundige commissies) en de farmaceutische inspecteurs en morgen op grond van het wetsontwerp over kwaliteit door de FOD Volksgezondheid - is de tijd die nodig is om de apotheek met wachtdienst te bereiken: patiënten zouden er in maximaal 20 minuten aan de deur moeten kunnen staan.” Buiten die top-downbeperking “worden onze wachtbeurten georganiseerd volgens een principe van zelfcontrole en zijn er in feite weinig bereikbaarheidsproblemen”.
Heeft Maggie De Block ooit geprobeerd apothekers ervan te overtuigen om een apotheek te vestigen of te verplaatsen naar de omgeving van wachtposten, of niet ver van het functionele ‘duo’ dat ze een steuntje in de rug biedt: wachtpost + spoedgevallen? “Nee, dat is nog niet het geval”. Hoewel de APB niet gekant is tegen een reorganisatie die rekening houdt met de herinrichting van het landschap van de wachtposten, is de bond terughoudend door wat ze dagelijks vaststelt. “Twee derde van de mensen komen niet naar een apotheek met wachtdienst nadat ze een medische wachtpost hebben bezocht. Ze komen met voorschriften die al eerder zijn opgesteld, omdat bijvoorbeeld hun voorraad van een geneesmiddel dat ze chronisch nemen is opgebruikt. Of ze komen wanneer een patiënt uit het ziekenhuis wordt ontslagen of voor niet-voorschriftplichtige geneesmiddelen...”
Daarnaast “hebben we in het kader van het meerjarenplan gepleit voor de financiering, door hertoewijzing van middelen, van een honorarium voor beschikbaarheid ‘s nachts (na 22 u), om zo een apotheek dichtbij huis, in de gemeenten, en dus een vlotte bereikbaarheid voor de bevolking te behouden”, aldus nog Alain Chaspierre. Dit honorarium zal in 2019 in werking treden en “bestond tot nu toe nog niet. De apotheker ontving een wachtdiensthonorarium per voorschrift waarop een terugbetaald geneesmiddel was opgenomen.”
