Dokter Piet De Baets die het verzet leidde tegen de verplichte derdebetaler (VDB), kreeg weliswaar finaal niet het gelijk aan zijn kant van de Raad van State, maar de actie heeft zeker heel wat vruchten afgeworpen, schrijft hij.
Op 16 oktober 2018 verwierp de Raad van State het beroep tot nietigverklaring van het KB van 18 september 2015 rond de verplichte derdebetaler. En toch hebben de 3 jaar strijd en vinnige debatten duidelijke vruchten afgeworpen, maakt dokter De Baets zich sterk.
Hij ziet heel wat pluspunten:
Waarschuwingen
De eerste procedure (kortgeding bij de Raad van State), vooral tegen het erg repressieve karakter van dit KB met onredelijk hoge boetes had tot gevolg dat het Riziv en de minister van Volksgezondheid bij monde van hun advocaten flink gas terugnamen door te verklaren dat ze helemaal niet van plan waren om repressief op te treden.
Tijdens onze tweede procedure (lange procedure bij het Grondwettelijk Hof) konden we in detail aantonen dat het digitale aspect van de VDB een ware ramp was en dat het niet redelijk was om ons te verplichten op een digitale Fyratrein te stappen. Het Grondwettelijk Hof had begrip voor onze stelling en maakte de koppeling tussen de verplichte derdebetaler en de toegankelijkheid van MyCarenet. Ook werden de nodige waarschuwingen gegeven richting de minister bij de omzetting van de wet.
De derde procedure (lange procedure bij de Raad van State) leidde tot een verwerping van het verzoek, onmiddellijk daarop aan het adres van de “VDB-weigeraars ” een brief van het Riziv, en we voelden de hete adem van sancties. Men ging er blijkbaar vanuit dat we ons zomaar gingen neerleggen bij deze beslissing … maar we gingen in beroep. We beschikten namelijk over nieuwe rapporten rond de manke werking van de e-healthdiensten en waren vooral geïnspireerd door het voorbeeld van Frankrijk , waar het verplichtend karakter van de DB net was verworpen.
Verduidelijkingen
Een jaar later kwam het definitieve arrest en de definitieve verwerping, MAAR het wel verduidelijkingen opl van de bepalingen van het K.B. (tot uitvoering van art. 53 ZIV-wet), zoals de op stapel staande verplichte electronische facturatie die ineens niet verplicht was, straffer nog: de betalingszekerheid voor wie niet-elektronisch factureert werd erin verankerd! Toch een morele overwinning omdat door dit Arrest het verplichtende aspect werd uitgehold, en de verplichtende tendens werd omgebogen. Het was precies dit wat we hadden nagestreefd ….
Mobilisatie
Niet te verwaarlozen ook: een “nationale “ mobilsatie. “Individuele artsen (van Eupen tot Oostende, van Moeskroen tot Assenede) steunden ons project financieel met giften van 50 tot 100 ja soms zelfs 2000 euro. We konden starten met het kortgeding. Ook heel wat artsenkringen uit de drie landsgedeelten steunden ons en zelfs twee syndicaten.
- Het SVH (Syndicaat van Vlaamse Huisartsen) stapte mee in het Collectief van Eisers en gaf haar leden de keuze om bovenop het jaarlijkse lidgeld 100 euro extra te storten in een apart fonds voor onze rechtszaken.
- Het VAS (Vlaams Artsen syndicaat Oost-en West- Vlaanderen) alsook de kamer Henegouwen-Namen-Waals-Brabant droegen financieel bij, ondanks het feit dat het overkoepelende BVAS een eigen parallelle procedure was gestart. Collega Yves Louis zorgde voor de broodnodige financiering van de cruciale vierde procedure die uiteindelijk leidde tot het Arrest.
Geen willoze schapen
- Het Riziv en de minister van Volksgezondheid die niet bepaald opgezet waren met onze actie en zo’n verzet niet hadden verwacht, hebben moeten ondervinden dat artsen geen “willoze schapen” zijn die naar de slachtbank kunnen worden geleid, en dat ze wensen behandeld worden met tact en respect. Ze willen zeker niet gedwongen en overweldigd worden. De procedures waren een krachtig en duidelijk signaal naar de Overheid. Het derdebetaler verhaal was OK, maar de “verplichting” was niet OK.
Dokter De Baets beklemtoont tot slot dat de digitale revolutie zich moet kunnen doorzetten, en zo ook de zorgtoegankelijkheid, maar dan binnen een kader van overleg en respect. Respect krijg je niet zomaar … je moet ervoor vechten. Verenig u en sluit u aan bij een van de syndicaten die opkomen voor u, uw professionele toekomst en bovenal voor uw vrijheid en onafhankelijkheid. Zij hebben uw daadwerkelijke steun hard nodig … Niet twijfelen … gewoon doen en wel NU.
