“Huisbezoeken onderbetaald, zeker ’s nachts”

Flink wat reacties stroomden binnen op de berekening  die huisarts Paul Pevée uitvoerde op de tarieven voor consultaties en visites van huisartsen. Zijn conclusie luidde: er is al lang een devaluatie aan de gang van enkelvoudige, dubbele en drievoudige bezoeken in vergelijking met raadplegingen. Hij vindt heel wat bijval.

Voor collega Willy De Schepper (Berlare) is dit een reden om terug te grijpen naar het verschil tussen vroeger en nu: “Er was een tijd dat vele huisbezoeken een soort melkronde waren zoals de melkboer met zijn kannen melk dagelijks de ronde deed. Het was de dokter die het ritme en de tijdsduur bepaalde.” Een karikatuur, beseft de Berlaarse huisarts, “maar soms bepaalde de grootte van de Elixir d’ Anvers de duur van het routinebezoek. De patiënt aanvaarde wanneer en in welk ritme de arts zijn bezoeken plande. Zoals ooit een professor gynaecologie jaren geleden op de vraag naar de frequentie van het uitstrijkje antwoordde: dat hangt af van uw praktijk. Als je een beginnende praktijk hebt, kan je dat 6-maandelijks doen, anders om het jaar of zelfs om de 2 jaar.”

Woonzorgcentra

Het contrast met vandaag is groot maar ook hij vindt het positief dat het aantal huisbezoeken is gedaald en dat we stilaan evolueren naar normale verhoudingen tussen het aantal bezoeken en consulten. Dr. De Schepper verdedigt de noodzaak om bij elke nieuwe patiënt genoeg tijd uit te trekken om de woon en leefomstandigheden van deze patiënt te kennen en daar voortaan rekening mee te houden.

Minder overtuigd is hij van de stelling dat de intellectuele prestatie bij een meestal toch routinematig gepland huisbezoek (als die er nog zijn) hoger zou moeten worden vergoed dan de intellectuele prestatie die in de spreekkamer wordt verricht lijkt me niet bewezen. Anderzijds acht hij de prestaties in woonzorgcentra (meestal 3- of meervoudige huisbezoeken, wél onderbetaald op dit moment wegens de multidisciplinaire en de uitgebreide administratieve omstandigheden. Weliswaar “wordt daar al jaren aan gewerkt, maar zonder resultaat tot nu toe.”

Dat laatste, dat er nog steeds geen resultaat op tafel ligt, stoort enkele lezers zoals Carlo Vermeiren (Borsbeek) en Eric Van Der Meersche (Wichelen) die vinden dat de artsensyndicaten daar een tandje mogen bijsteken. Die laatste formuleert zijn kritiek zonder er doekjes om te winden: “Dan maar deconventioneren, maar ons typisch huisartsensyndicaat volgt gedwee onze gezondheidsleider…”

Snelheidsboetes

Wrevel heerst ook over het feit dat een huisarts op huisbezoek tijdens de verplaatsing het risico loopt om het slachtoffer te worden van een te streng (snelheids)boetebeleid: “Haast en spoed van de huisarts wordt altijd beboet”, luidt het ietwat cynische maar niet helemaal uit de lucht geplukte rijmpje van dr. Marc De Meulemeester (Houthulst). Philippe Neuville (Oostende) doet onder meer daarom geen huisbezoeken meer, om “de kans op 62 euro boete voor 32/uur” waar je maar 30 mag, “hiermee te reduceren.” Hij maakt enkel een uitzondering voor RVT's, rolstoelpatienten en moeilijk verplaatsbare patiënten (die dan wel naar de kapper of de cardioloog kunnen gaan), voegt hij er met een uitroepteken aan toe.

De naïviteit van sommige huisartsen die nog vele huisbezoeken afleggen, omschrijft Lutgard Wauters (Zottegem) als volgt: “Ach ja. Wij zijn geen advocaten die per geschreven letter of per gesproken woord honoreren. Wij zijn onnozele staatsambtenaren die aanvaarden dat de staat zichzelf honoreert en de huisarts als veredelde slaaf laat rondhollen.”

Erik Tack en Miguel Derijcke, allebei uit Ronse, vervolledigen de rekenoefening van dr. Pevée met eigen cijfermateriaal. Dr. Tack: “Naast huisbezoeken zijn de raadplegingen maar zeker ook de bezoeken 's nachts onderbetaald. Na aftrek van algemene kosten (25%), sociale zekerheid (25%) en belastingen (50%) schiet er van de ongeveer 100 euro netto niet veel meer over (20 euro???). Wie zou, behalve huisartsen voor die habbekrats nog uit zijn bed willen komen? Zou een slotenmaker daarvoor zijn nachtrust laten verstoren?”

Miguel Derijcke vraagt zich af waarom een huisbezoek moet vertrekken van basisconsultatie 101076 voor een geaccrediteerde huisarts. “Reken uit op een volume van 6 à 7.000 prestaties jaarlijks waarvan 30% huisbezoeken EN stel u de vraag waarom een huisbezoek niet vanaf de basis 101032 wordt berekend. Dan kom je tot de conclusie dat je sociaal statuut premie die je jaarlijks "krijgt" van de staat, voor conventie, uiteindelijk uit je eigen zak komen.”

Als dat geen doordenker is.

U wil op dit artikel reageren ?

Toegang tot alle functionaliteiten is gereserveerd voor professionele zorgverleners.

Indien u een professionele zorgverlener bent, dient u zich aan te melden of u gratis te registreren om volledige toegang te krijgen tot deze inhoud.
Bent u journalist of wenst u ons te informeren, schrijf ons dan op redactie@rmnet.be.

Laatste reacties

  • Anthony CORNELISSEN

    21 november 2023

    Ik heb een jaar geleden ook al eens gereageerd met een eenvoudige berekening: In deze tijd doe je zeker niet meer dan 2 huisbezoeken per uur en haal je om en bij de 4 raadplegingen per uur. De rekening is snel gemaakt: 80 euro per uur voor de huisbezoeken en 120 euro per uur voor de raadplegingen en daarbij geen risico op gepeperde boetes, files, parkeerproblemen, geen verbruik en geen kosten op je wagen. Ik begrijp zeer goed waarom de jonge artsen niet meer " uit hun kot " willen komen. VDB denkt dat wij domme pouchenellen zijn die naar zijn pijpen blijven dansen, maar de tijd is zo ver gekomen dat: trop teveel ios en teveel trop. ( uitspraak van de andere VDB.
    TONY