"Het is een braaksel, een vloedgolf aan papier die ons overspoelt." Maar ik wil niet op zoek naar een andere job, al maakt de bureaucratie dit werk op dit moment voor mij wel hatelijk." De Gaverse huisarts Adinda De Poorter zou wel stoppen met haar beroep als ze alleen de administratieve tsunami laat doorwegen bij haar beslissing.

“Wat me het meest enerveert? Vooral dan het gedoe met de ziekenfondsen. Daarom vond ik de actie in Nederland waarover MediSfeer deze maand berichtte, schitterend. De Nederlandse parodiërende tekst als antwoord op die papierwinkel is indrukwekkend correct. Dit soort teksten is wat wij soms krijgen van ziekenfondsen. Ik herinner me ook de geruchtmakende actie Zaadpluis nog en de huisarts die toen die ludieke actie opstartte zowat 20 jaar geleden (dr. Anne Leunens, red.)."

Energie is op

Het moet dokter De Poorter van het hart: "We laten ons niet horen als huisartsen, we zitten gewoon braafjes van ’s morgens tot ’s avonds te werken, althans ik toch. Er rest ons geen andere energie meer om nog iets te ondernemen. Mocht zoiets gebeuren in andere branches, dan braken er ongetwijfeld stakingen en protestacties uit. Bij ons niet."

"Jong Domus is (samen met de artsensyndicaten) aan een goede actie bezig tegen administratieve overlast, maar het schiet gewoon niet op. De oudere garde reageert ook niet echt, inclusief mezelf. Gewoon al dat afwezigheidsattest of ziekteattest kun je niet uniformiseren. Een echt struikelblok is dat. En de overheid weet dat we op ons tandvlees zitten. Maar die voelt zich waarschijnlijk geroepen om zich met andere zaken bezig te houden."

Archaïsche ziekenfondsen

"Al die ziekenfondsformulieren: de ene keer kun je ze digitaal invullen, dan moet het weer op papier… Ik heb vorig jaar zelfs nog een attest gekregen dat ik verplicht met de hand moest schrijven! Nochtans leefden we toen in 2021! Maar het ziekenfonds aanvaardde het attest niet via digitale weg. Zo storen we ons aan honderden zaken op een dag. Ik wil simpelweg met de kern van mijn job bezig zijn en dat is al lang niet meer het geval."

Zo zou dokter De Poorter zich willen bijscholen, maar het komt er niet van: er rest me daarvoor  geen energie meer.  Per dag ben ik een tweetal uren bezig met alle soorten administratie, inclusief mails beantwoorden. Terwijl je verder in een stroom zit van een 12-tal uren dagelijkse consultaties. Mocht men hier een stevige actie opstarten tegen deze overlast, dan zou ik er wel met plezier aan deelnemen!"

Kookpunt

Als groep staan we qua actiebereidheid wat zwakker, geeft de Gaverse huisarts toe. Maar het is dus vooral een kwestie van tijd, even naar lucht happen om de zaken op een rijtje te kunnen zetten. "Het zou me niet verwonderen als dit etterende ongenoegen op een gegeven moment als een vulkaanuitbarsting naar buiten komt. Althans wat mij betreft is het kookpunt bereikt. Zo kan het niet verder en ooit komt dit zeker tot een breekpunt voor de huisartsen (het gesprek eindigt tamelijk abrupt omdat dr. De Poorter druk gesolliciteerd wordt).

> Poets, wederom poets: huisartsen slaan terug voor toenemende rompslomp