300 buitenlandse artsen gingen op 8 en 9 maart in hongerstaking in Frankrijk. De protestbeweging komt op gang nu artsen van buiten de EU hun arbeidsomstandigheden aan de kaak stellen. Er werken momenteel 7.000 niet-EU artsen illegaal in Frankrijk.
In eerste instantie zijn 300 buitenlandse artsen die in Frankrijk werken van plan om in hongerstaking te gebruiken om te eisen dat hun situatie wordt geregulariseerd. De Padhue-artsen, met diploma's van buiten de Europese Unie, zijn tot alles bereid om hun situatie in Frankrijk te regulariseren. Sinds januari 2025 was hun woede nog toegenomen toen ze zich realiseerden dat 700 van de 4.000 posten die waren aangeboden na de resultaten van de kennisverificatietests (EVC), het vergelijkende examen voor toelating tot de Ordre des Médecins, waren geschrapt.
"We houden ziekenhuizen al jaren draaiende. De president van de Republiek had beloofd om de Padhues uit hun precaire situatie te halen. We hebben niets gekregen”, zegt dr. Abdelhalim Bensaidi, vicevoorzitter van de vereniging Intégration praticiens à diplôme étranger engagés contre la crise (Ipadecc), die werkt op de afdeling diabetologie van het Max Forestier ziekenhuis in Nanterre.
Deze buitenlandse artsen, voornamelijk uit Algerije, Tunesië, Syrië, Marokko en Libanon, zijn vooral aanwezig in ziekenhuizen in de regio Parijs. Volgens de Ordre national des médecins is 38% van de gezondheidswerkers in de regio Parijs die bij de Ordre des médecins geregistreerd staan, voormalig Padhue.
Niet dezelfde situatie in België
Prof. Christian Melot, vicevoorzitter van de Belgische Orde der Artsen, wijst erop dat de situatie in België heel anders is: “In Frankrijk worden artsen gedurende 13 maanden erkend, waarna ze een hernieuwing en een kennistoets moeten afleggen. In België is het systeem anders. In België controleert de Hogere Raad voor Huisartsen en Specialisten hun diploma's, tests enzovoort en worden ze erkend als arts. Het zijn dan de communautaire erkenningscommissies die de specialismen erkennen”.
De Orde der Artsen stuurt het dossier vervolgens door naar het Riziv, dat een Rizivnummer uitreikt om het basisdiploma te valideren: een driedubbele 000. “Daarna word je in België erkend als arts. ” Vervolgens moet je je in België gaan specialiseren, ook in de huisartsgeneeskunde. In de praktijk is het in België zo dat zodra een buitenlandse arts is ingeschreven bij de Orde, hij een arts is. Als ze zich willen specialiseren, moeten ze naar de Erkenningscommissies, die hun kennis en opleiding beoordelen. Deze commissies kunnen hen vragen om bepaalde cursussen te volgen over ons gezondheidszorgsysteem, zoals bijvoorbeeld een opleiding in urgentiegeneeskunde of interne geneeskunde. Ze kunnen ook eisen dat ze een opleiding van 3 tot 5 jaar aan een medische faculteit volgen. Als ze hun opleiding niet afmaken, vallen deze artsen terug onder de code driedubbel 000.
Op dit moment hebben meer dan 2.440 artsen een code triple 000. Daarvan hebben er 1.415 een Belgisch basisdiploma en 1.025 een buitenlands diploma.
Ter herinnering: het aantal buitenlandse artsen dat in België werkt, is in 11 jaar tijd verdubbeld tot meer dan 10.000. Begin jaren 2000 waren slechts 4 op de 100 artsen in het buitenland opgeleid. Nu zijn dat er 14 op 100, uit Frankrijk, Nederland, Roemenië, Oost- en Zuid-Europa en Afrika.
