Beneden de taalgrens liep een grootscheepse enquête bij de zorgverleners - met 1.700 antwoorden van zorgprofessionals, het merendeel van huisartsen. Ervaart men er dezelfde pijnpunten als in de Vlaamse regio? De Waalse minister van Vollksgezondheid, Christie Morraele (PS) lichtte een tipje op van de sluier.
Uit de resultaten van de "Proxisanté"-vragenlijst komen drie hinderpalen voor zonegebonden coördinatie naar voren: een gebrek aan zorgverleners, onduidelijkheid over taken en verantwoordelijkheden en een groeiende administratieve belasting. Het klinkt u wellicht niet onbekend in de oren.
"Huisartsen (22%) hebben het meest geantwoord", aldus de Waalse kinister van Volksgezondheid, Christie Morreale. "Zij werden gevolgd door verpleegkundigen (17%) en kinesitherapeuten (14%)."
Ter herinnering: het Waalse regeerakkoord 2019-2024 stipuleert dat met de gezondheidsactoren een territoriale organisatie van het hulp- en zorgaanbod wordt afgebakend op basis van de eerstelijnszorgzones verspreid over het Waalse grondgebied. Er zal worden gestreefd naar samenhang tussen de eerstelijns- en de gespecialiseerde zorg, met inbegrip van de toekomstige ziekenhuisnetwerken en de geestelijke gezondheidszorg. Het principe lijkt sterk op de zorgstrategische plannen die nu volop worden ontplooid in Vlaanderen.
In de context van deze participatieve aanpak is op woensdag 8 juni 2022 alvast het startschot gegeven voor de eerste workshop, gewijd aan het thema "eerstelijnszones".
Solopraktijk: samenwerken met verpleegkundige
Aan de hand van de resultaten van de vragenlijst onderstreept Christie Morreale dat "verpleegkundigen worden gezien als het meest beschikbare beroep om thuis bij de patiënt langs te gaan, op de voet gevolgd door kinesitherapeuten en huisartsen."
Uit de resultaten blijkt dat "huisartsen veel solo werken. We moeten oplossingen vinden, vooral door multidisciplinair werk. De huisartsen kunnen samenwerken of samenwerken met een verpleegkundige."
"Wij moeten werken aan een verschuiving in de praktijken waardoor artsen hun beroeps- en privé-leven beter kunnen combineren. Ook het welzijn van de gezondheidswerker staat op het spel."
Hindernissen
Uit de vragenlijst kwamen drie hinderpalen voor eerstelijnscoördinatie per gebied naar voren die door de respondenten het vaakst werden genoemd: gebrek aan zorgaanbieders, onduidelijkheid over taken en verantwoordelijkheden, en grotere administratieve lasten.
De meest genoemde belemmering is het gebrek aan zorgaanbieders. Volgens kinesiherapeuten en huisartsen is de administratieve last echter het zwaarst. "Wat de administratieve lasten betreft: daarvan zullen we de andere regeringsniveaus bewust maken tijdens de interministeriële gezondheidsconferentie. We hebben oplossingen nodig."
Gegevensbeveiliging
Voor de minister "zal deze vragenlijst ons ook in staat stellen een betere verbinding tot stand te brengen tussen de eerste en de tweede lijn, tussen huisartsen en specialisten, met name via de ambulante zorg. Het zal ons ook perspectieven bieden op het gebied van e-gezondheid en het delen van patiënteninformatie. We moeten voorkomen dat de patiënt verloren loopt, terwijl men zich fixeert op de veiligheid van de gegevens. Het zorgcontinuüm is belangrijk voor me."
De 6 assen die in de "Proxisanté"-vragenlijst zijn gedefinieerd zijn: governance, financiering, eerstelijnszones, dienstenaanbod, communicatie en verbinding tussen sectoren en e-gezondheidszorg.