Vervelende discrepantie voor ingaan wachtdiensten (Ralph Pacqueu)

In zijn steeds zeer gewaardeerde bijdragen voor het tijdschrift van de Orde West-Vlaanderen, Q-ratio, signaleert dokter Ralph Pacqueu een vervelend probleem bij het ingaan van de bevolkingswachtdiensten voor huisartsen, met name een mogelijk verschillende tijdsspanne in aangrenzende wachtdienstgebieden. Dat noopt tot kringoverschrijdend overleg.

Het gesignaleerde probleem maakt deel uit van een uitvoerige uiteenzetting over de begrippen 'continuïteit' en 'permanentie' in de context van de Kwaliteitswet. Het is bekend dat die wet niet bepaald uitblinkt in duidelijkheid. Zo staat er geen exacte definitie in van zorgcontinuïteit, toch een essentieel begrip als het over zorgkwaliteit gaat. Daarnaast is er de permanentie, wat inhoudt dat de arts klaarstaat voor de bevolking en 'van wacht' is.

Voor de continuïteit staat een arts paraat voor zijn eigen patiëntenbestand, voor de permanentie staat de arts paraat voor de rest van de bevolking (wachtdienst).  Maar mogelijk vervelend is dat bij aangrenzende wachtdienstgebieden de bevolkingswachtdiensten op een verschillend moment ingaan. 

Voor de ziekenhuizen levert die permanentie geen hoofdbrekens op want de spoedopnames zijn steeds toegankelijk. In de eerstelijnszorg bestaat er dus soms een discrepantie in de wachtdienstperiodes.

"Vele huisartsenkringen en wachtposten starten de permanentie op een week- of vrijdagavond om 19u. Dat is historisch gegroeid omdat de wetgeving voor 2019 dat startuur beschreef en omdat de beschikbaarheidshonoraria voor huisartsen ingaan om 19u", legt dr. Pacqueu uit. Dat botst evenwel met de Kwaliteitswet en de Wet op de Uitoefening van de Gezondheidsberoepen (WUG). Die gaan uit van een avond- en weekendwacht die op 18u starten. Sommige kringen en wachtposten passen dat al toe, andere niet. En dus ontstaat een gat in de zorgcontinuïteit en de permanentie.

Probleem vermijden

Hoe vermijd je die kringgrensoverschrijdende problemen? De Orde wijst erop dat een arts tijdelijk de noodzakelijke zorg moet verlenen totdat een andere arts de zorgverlening kan verderzetten. De arts stelt dan de patiënt op voorhand in kennis van de onderbreking van de behandeling en brengt hem in contact met die arts waar hij terecht kan voor de zorgopvolging. Concreet houdt dat dus in dat een arts zorg moet verzekeren totdat een wachtdienst start, ook zo nodig in een andere huisartsenzone.

Uiteraard kan de gmd-houdende huisarts afspreken met een collega in de aanliggende zone om de zorg verder te zetten en bereikbaar te blijven tussen 18u en 19u. Maar het is aan te raden dat dit alles geregeld wordt tussen de kringen onderling.

Dokter Pacqueu besluit: "Zorgcontinuïteit en permanentie zijn twee moeilijke figuren. Er zijn vele overlappingen en ook vele onduidelijke omschrijvingen (...). Een en ander mag nog opgehelderd en toegelicht worden aan de artsen."

U wil op dit artikel reageren ?

Toegang tot alle functionaliteiten is gereserveerd voor professionele zorgverleners.

Indien u een professionele zorgverlener bent, dient u zich aan te melden of u gratis te registreren om volledige toegang te krijgen tot deze inhoud.
Bent u journalist of wenst u ons te informeren, schrijf ons dan op redactie@rmnet.be.

Laatste reacties

  • Marc DE MEULEMEESTER

    02 januari 2023

    Pecceutje regeert in Roeselare , waar de beschaving heerst en er plethora is !
    Huisartsen van wacht die van Roeselare naar hier in Houthulst “ moeten” komen beklagen er zich over dat ze hier , in de brousse , niet betaald worden !
    Daarnaast is “ ALERTHEID” een “ bijkomend probleem : hoe kan je geestelijk en lichamelijk recupereren als je elke nacht verschillende malen uit je nest gebeld bent , vraag het eens aan de assistenten in de ziekenhuizen !

  • Noel-Jan DEPAMELAERE

    02 januari 2023

    In Brussel rond een koffiekrans een Kwaliteitswet uitvaardigen, waarbij 'nobele' principes van zorgcontinuiteit worden bestendigd en in een wet gegoten, zonder zich vooraf te vergewissen van de haalbaarheid van dit principe met het dalend aantal wachtdoende artsen in bepaalde regio's is bijna misdadig.

    Ikzelf ben nu vannacht van week(nacht)wacht, zaterdag a.s. van weekend(dag)wacht in wachtpost en volgende week woensdag verheug ik mij alweer op een week(nacht)wacht. Had ik na mijn noodkreet in AK 8/12/22 , toch minstens een bemoedigende reactie vanuit Brussel verwacht. Zoals de aanzet van 2023 er op heden inzake wachtbelasting uitziet, wordt het mogelijk al even erg dan in 2022. Vermoedelijk is het ook al te Brussel doorgedrongen dat wij ook overdag niet bepaald kunnen 'recupereren'. Slapeloze nacht of niet, vanaf 8 h 's morgens start het dagelijkse salvo aan telefoons voor onze collegae.

    Het principe van patiëntenstop werd door de Orde aanvaard, maar waarom niet het principe van wachtstop ???
    Als het de Kwaliteitswet echt om kwaliteit van zorg te doen is, dan beseft men toch dat een arts na een half slapeloze nacht niet dezelfde alertheid aan de dag kan brengen als een goed uitgeruste? Alertheid zowel in filtervermogen van pathologie, alsook alertheid in het verkeer. Een inschattingsfout bij een niet uitgeruste arts is immers snel gebeurd.

    Allereerst stel ik de verdere haalbaarheid van diepe nachtwacht in huisartsarme regio's in vraag. Deze zogenaamde 'service' kan enkel persisteren door roofbouw op de gezondheid van ons als arts.

    Deze situatie valt geen dag langer te verantwoorden,
    alsnog mijn beste wensen, een goede gezondheid en alertheid aan alle collegae toegewenst,
    Christophe Depamelaere, Wingene