Unizo steunt de oproep van artsen voor het afslanken van de administratieve rompslomp, maar is gekant tegen het voorstel om de ziekteattesten voor korte duur af te schaffen, zo raakte bekend. Een ogenschijnlijk tweeslachtige houding die enige nadere verklaring verdient, vooral ook omdat het Vlaams Artsensyndicaat lid is van Unizo en de protestactie met de blauwe krokodil voluit steunt.

"In bedrijven waar er vertrouwen is, waar de werkgever zijn mensen persoonlijk kent en weet hoe ze in elkaar zitten, is het ziektebriefje nu al vaak niet meer aan de orde, omdat die werkgever weet dat hij zijn mensen op hun woord kan geloven", verteltde Danny Van Assche van Unizo eerder al. "Op die manier wordt de 'nodeloze administratieve rompslomp', die aan de basis ligt van deze vraag, de facto al afgeschaft. Maar enkel op die werkplekken waar het kan. De beslissing daarover moet wat ons betreft sowieso altijd bij de werkgever liggen: Wie het loon betaalt, bepaalt! We moeten vermijden dat we een golf aan katermaandagen krijgen, omdat het ziektebriefje 'toch niet meer moet'."

De verklaring van de Unizo-topman roept meer vragen op dan dat ze er beantwoordt. In eerste instantie uiteraard omdat niet geantwoord wordt op het vaak naar voren geschoven argument van de huisartsen dat in het buitenland een dergelijk ziektebriefje niet nodig. Het zou ook totaal geen effect hebben op het ziekteverzuim.

Is België dan een uniek geval vergeleken met onze buurlanden en met de rest van Europa? Zijn de werknemers hier zoveel onbetrouwbaarder? En: los daarvan: moet dat vertrouwen dan gegarandeerd worden door een ziektebriefje?

In bespreking

Unizo-woordvoerder Gerrit Budts: "Het grootste deel van de werknemers is zeker te vertrouwen en daar zal de werkgever het briefje zeker ook niet vragen, maar soms kan er wel misbruik zijn. In de Nationale Arbeidsraad bespreekt men momenteel hoe men in de toekomst met die ziektebriefjes zal omgaan. Maar dit is momenteel een van de enige stokken achter de deur die gebruikt kan worden. Een controlearts inschakelen voor kort ziekteverzuim is noch administratief noch financieel aangewezen."

Waarmee nog steeds de vraag niet beantwoord is waarom men in het buitenland die stok dan niet nodig heeft. "Misschien heeft dat te maken met een andere arbeidsomgeving en arbeidsreglementering in het buitenland", oppert Budts. België vormt hier dus blijkbaar een unicum wereldwijd.

Wie het loon betaalt, bepaalt?

Verder doet het principe 'wie het loon betaalt, bepaalt" hier en daar wenkbrauwen fronsen. Uiteraard heeft de werkgever mits valabele argumenten de mogelijkheid om de overeenkomst met een werknemer op te zeggen als hij meent dat het vertrouwen geschonden is, hij betaalt hem om te komen werken.

Maar om hem te laten bepalen dat de huisartsen (en de maatschappij)  dan maar moeten betalen voor de controle, lijkt een brug te ver. In die redenering zou de werkgever dan ook de 'controlerende' huisarts moeten betalen als blijkt dat de werknemer ten onrechte afwezig is want niet ziek. Overigens is het helemaal geen sinecure om een patiënt die ziekte voor één dag simuleert, te 'ontmaskeren'.

Daarnaast is er het feit dat het overgrote deel van de werknemers die wél het vertrouwen waard zijn van hun werkgever, opdraaien voor de enkelingen die buiten de lijntjes kleuren. En het feit dat hier een papierwinkel draait die een organisatie als Unizo geregeld zelf aanklaagt. Een beetje contradictorisch toch? 

Geen loopgravenoorlog

"We willen geen loopgravengevecht ontketenen met de huisartsen, het Vlaams Artsensyndicaat is lid van onze organisatie, niets staat in steen gebeiteld. Misschien kunnen er wel oplossingen gevonden worden. Maar het huidige voorstel om de ziektebriefjes af te schaffen vinden wij als werkgeversorganisatie geen goed idee", aldus nog Budts.

Oplossingen vinden voor een probleem dat al enkele decennia meegaat, dat kan niet te veel gevraagd zijn, zal menig huisarts bedenken. Daarnaast is er nog zusterorganisatie Federatie voor Vrije Beroepen die zich hierover zou kunnen uitspreken. Alleszins meent de Unizo-woordvoerder dat deze problematiek "in een ruimere context" behandeld moet worden. Daar lijkt de tijd dan wel voor aangeboken.