“De Vlaamse regering miskent de kleinschalige huisartsenpraktijk” reageerde Bvas-ondervoorzitter Scheveneels op de eerdere schrapping van de vestigingspremie voor startende huisartsen en de recente afschaffing van de subsidie telesecretariaat. Die laatste subsidie was vooral interessant voor solo-en duopraktijken. “Een dolk in de rug van de huisarts”, meent dr. Joke Barzeele, op onze site bijgetreden door diverse collega’s.
De hervorming van Impulseo is volledig op maat van grote en multidisciplinaire eerstelijnspraktijken getekend. De Vlaamse regering bezegelt zo het lot van de kleinschalige huisartsenpraktijken, analyseerde de Bvas.
Joke Barzeele (Huisartsenwesthoek) is het daar volmondig mee eens: “Een dolk in de rug van de huisarts!”, reageert ze. “Net nu we zo hard onder druk staan om alle covidtelefoons te beantwoorden, gebeurt dit. Mijn telesecretariaat is goud waard om de telefoons te stroomlijnen!” Vooral de scheefgetrokken situatie met de contacttracing is haar een doorn in het oog: “Wij doen momenteel een groot deel van het werk dat de contacttracing eigenlijk zou moeten doen. Zij krijgen miljoenen subsidies om hun werk onvoldoende te doen. Wij doen wat we kunnen en worden bestraft...”
Solo = 2,5
Miguel Derijcke uit Ronse merkt fijntjes op dat we het ook anders kunnen stellen: “Er is geen tekort aan artsen, wel een tekort aan praktijken: een solopraktijk wordt ingenomen door 2,5 hyperopgeleide artsen plus administratieve hulp, de facto minder praktijken verspreid over het land... Hij verwijst wellicht naar Marc De Meulemeester uit Houthulst die uitrekende dat, als een solo-huisarts er het bijltje bij neerlegt, 2,5 jonge dokters plus drie administratieve bedienden nodig zijn om diens praktijk op hetzelfde niveau draaiende te houden. Conclusie: “Je moet ‘genieten’ van een ijzersterke gezondheid en een ijzeren wil om als solo-praktijkbeoefenaar de administratieve kommaneukerij te overleven.
Oudgediende Rufij Baeke (Kaprijke), intussen geruime tijd gepensioneerd maar met een rijke syndicale carrière achter de rug, roept op tot krachtig verzet. “Toen ik actief was bij het Vlaams ArtsenSyndicaat als beheerder en voorzitter en ook binnen het Syndicaat Vlaamse Huisartsen, stond vrije keuze van praktijkvorm voorop: laat dat zo blijven.
In Steendorp runt dokter Evelien Bernaers een duopraktijk en ook zij drukt op het belang van de vrije keuze: “Niet elke arts kiest ervoor om solo-duo te blijven, wegens het schrijnende tekort raken vacatures amper ingevuld. Mensen die dus genoodzaakt zijn om alles alleen of met twee te rooien worden zo verder in de put geduwd.
Afsluiten doen we met de Gentse huisarts Christian De Mild die in de respectloze discriminatie van de kleinschalige huisartsenpraktijken een bewijs ziet van het feit dat de Vlaamse regering weer met een dubbele tong spreekt: een zielige evolutie, meent hij.
