Een patiënt in het psychiatrisch ziekenhuis Heilige Familie in Kortrijk stapte vorig jaar in zijn kamer uit het leven. De familie vraagt nu 30.000 euro schadevergoeding. Hamvraag: in hoeverre kan een instelling risicopatiënten beschermen tegen zelfdoding?

Het ziekenhuis wist dat de patiënt met zelfdodingsneigingen kampte. Het ondernam te weinig om hem daartegen te behoeden, luidt de klacht van de vrouw en de zoon van de overledene.  Met de schade-eis als gevolg. De man was inderdaad al enkele maanden depressief en hij had twee zelfdodingspogingen achter de rug volgens de familie. Net daarom liet hij zich opnemen.

Voorafgaand aan zijn volgende suïcidepoging stuurde de patiënt nog een sms die nu gezien kan worden als een laatste wanhoopskreet. Maar de familie dacht dat de patiënt in het ziekenhuis tegen zichzelf beschermd zou worden. Een uur later werd hij dood teruggevonden in zijn kamer.

Dat stuit op heel wat onbegrip bij de familie. Die kan er niet bij dat zich op de kamer een voorwerp bevond waarmee hij de zelfdoding kon uitvoeren.

De directeur van het psychiatrisch ziekenhuis toont alle begrip, maar van een fout van de kant van de instelling is volgens hem geen sprake. "Wij doen ons uiterste best om dergelijke daden te voorkomen, maar het is onmogelijk om alles uit te sluiten."

Een interessante case die zeker niet uniek is voor deze instelling alleen. De uitspraak kan een precedent worden.