Minister De Block sprak in Het Nieuwsblad van 16 oktober duidelijke taal over het protest van huisartsen tegen de regeling derde-betaler. Maar ook de huisartsen laten zich niet onbetuigd, zoals blijkt uit de open brief die dokter Werner Smits uit Maaseik tot de minister richt.

Geachte minister,

Ik las in de krant dat de huisartsen nu maar eens moeten ophouden om zich met het inkomen van hun patiënten te bemoeien! Dat zei u omdat wij huisartsen hadden aangegeven dat we tot op heden zelf inschatten wie de regeling derde-betaler volgens ons nodig heeft! Daar hebt u gelijk in!

Ik wil dus niet weten dat mijn patiënt arm (met een OMNIO-statuut) of rijk is, of helemaal niet verzekerd is. Ik wil alle patiënten gelijkwaardig behandelen, als mens en als zieke. Ik wil helemaal geen opzoeking doen om te zien of de overheid heeft besloten dat die of die mens behoeftig is! Ik wil zelfs niet weten of hij zijn bijdrage aan het ziekenfonds heeft betaald of niet.

Dus, minister Maggie, u hebt groot gelijk als u zegt dat we ons daar niet mee moeten bemoeien. Maar wees dan alstublieft consequent en ‘verbied’ het opzoeken van deze privégegevens door de huisartsen. Verplicht de huisartsen om ‘iedereen’ gelijkwaardig te behandelen. Gelijke zorg, gelijk loon.

En als u méér wil terugbetalen voor bepaalde categorieën, dan mag u dat gerust doen van ons. Dit is inderdaad een politieke beslissing. Maar met de maatregelen zoals u die nu hebt uitgewerkt, krijgt de OMNIO-patiënt geen eurocentje méér terug. Op het einde van de maand heeft de OMNIO-patiënt geen eurocent verdiend aan de verplichting van de derde-betalersregeling.

Eigenlijk wordt de OMNIO-patiënt armer door uw voorstel. Ik redeneer even mee: de OMNIO-patiënt gaat volgens u door deze verplichte regeling derde-betaler meer naar de arts. Waarom u dat denkt, is me een raadsel, maar allez, u zult dat als goede wetenschapper wel onderzocht hebben. Dus: hij gaat bijvoorbeeld vijf keer op consult in plaats van vier keer. Daarvoor moet deze patiënt 5 euro betalen, terwijl hij vroeger 4 x 24,50 euro betaalde, waarvan hij onmiddellijk 4 x 23,48 euro terugkreeg. Jaja, die vuige arts heeft het aangedurfd om het ereloon af te ronden op 24,50 euro!!! Dat is een afschuwelijke extra betaling van 4%. Dit terzijde stellen we vast dat de patiënt in het oude systeem in totaal 4,08 euro betaald heeft. In dit systeem houdt hij dus 92 cent meer over!

Nu, ik begrijp dat u met deze maatregel meer mensen naar de huisarts wil lokken en het niet noodzakelijk goedkoper wil maken. Toch denk ik niet dat het feit dat deze patiënten hun centjes moeten gaan terughalen bij het ziekenfonds een echt grote rem is op het huisartsenbezoek.

Mensen die het financieel moeilijk hebben, komen niet naar de huisarts omdat de huisarts te duur is. Neen, zij komen niet naar de huisarts omdat ze hun medicatie bij de apotheek of de verwijzing naar de specialist niet kunnen betalen! Als ze dat niet kunnen, waarom zouden ze dan nog één euro extra uitgeven? Om te horen dat ze eigenlijk wel 'onbetaalbare’ zorg nodig hebben, onder de vorm van een consult bij de specialist of de aankoop van medicatie?

Een behoeftige OMNIO-patiënt is volgens mij geen lomperik. Hij kan misschien beter tellen dan menigeen van ons. De meeste OMNIO-patiënten weten allang dat ze bijna alles (of na de maximumfactuur zelfs alles) terugkrijgen van het ereloon voor de huisarts. Dit is nooit de echte belemmering geweest. Neen, als ze besluiten om niet naar de dokter te gaan, is dat omdat ze zich de volgende fasen van de behandeling niet kunnen permitteren.

Beste Maggie, onze patiënten zijn geen onnozelaarkes. U mag niet doen alsof u hen iets geeft, quod non! Het enige dat u met deze verplichting doet, is de patiënt stigmatiseren en de arts met een hoop extra administratie opzadelen. Maar als puntje bij paaltje komt, is dit gewoon een kwestie van perceptie, zonder extra centjes voor uw kiezers – ik zal ze maar niet meer ‘patiënt’ noemen, want dat zeggen ze alleen bij artsen, apothekers en verpleegkundigen.

Maar als u echt iets wil doen voor OMNIO-patiënten, laat u niet tegenhouden door ons, huisartsen, geef zoveel u zelf wil! Of moet men niet meer sociaal zijn als men ex-huisarts is? Volgens mij mag zelfs u vanaf een bepaald bedrag uw hulp aan deze behoeftigen aftrekken van uw belastingen!

Met vriendelijke groeten,

Dr. Werner Smits