De Orde der Artsen verduidelijkt in een advies, eigenlijk een deontologische richtlijn, de taken van een controlearts en bakent die af van de taken van een huisarts/arbitragearts/arbeidsarts. Het advies komt er mee door een recent KB (1 juni 2021) over het ziektebriefje. Daarin krijgt de Orde der Artsen nieuwe bevoegdheden over de aanduiding van de controleartsen en artsen-scheidsrechters, en over de klachtenprocedure.

Enkele hoofdlijnen uit het advies:

De verhouding met de behandelend arts:

De controlearts verzoekt de behandelende arts via een schriftelijk bericht, te overhandigen aan de patiënt, hem binnen de 24 uur te contacteren teneinde overleg te plegen over een mogelijke arbeidsongeschiktheid.

De controlearts stelt geen diagnose en schrijft geen medicatie of extra ziektedagen voor. Zijn opdracht luidt ‘De controlearts gaat na of de werknemer werkelijk arbeidsongeschikt is, verifieert de waarschijnlijke duur van de arbeidsongeschiktheid en, in voorkomend geval, de andere medische gegevens voorzover die noodzakelijk zijn voor de toepassing van de bepalingen van deze wet; alle andere vaststellingen blijven onder het beroepsgeheim.

‘De inschatting van het verband tussen werkmilieu en ziekte is de taak van de behandelend arts, die het best geplaatst is om over deze delicate materie te oordelen. Deze strikt persoonlijke belevingen en ervaringen worden door de patiënt-werknemer bij voorkeur besproken binnen de vertrouwelijke sfeer van een arts-patiëntrelatie, waar alle garanties betreffende zwijgplicht aanwezig zijn. In overleg met de patiënt kan de behandelend arts zo nodig contact nemen met de arbeidsarts om een oplossing te zoeken voor de bestaande problematiek.’

De controlearts moet zich beperken tot de medische controle van de patiënt. Hoewel hij van mening kan verschillen, geeft hij geen oordeel over de behandeling en de zorgkwaliteit van de behandelend arts.

De controlearts moet contact opnemen met de behandelende arts of desgevallend met zijn plaatsvervanger alvorens de periode van arbeidsongeschiktheid te wijzigen. Dit contact dient rechtstreeks tussen de betrokken artsen te verlopen

De controlearts en de behandelend arts zijn beiden gebonden door hun beroepsgeheim.

De verhouding met de arbeidsarts:

Geglobaliseerde gegevens met anonimiteitswaarborg worden overgemaakt aan de arbeidsarts of aan de werkgever van het desbetreffende bedrijf, om aan de hand van statistische gegevens de werkomstandigheden in dit bedrijf te verbeteren in de context van het algemeen belang van de veiligheid en de gezondheid.

Bij elke opdracht moet de controlearts een verklaring van onafhankelijkheid ondertekenen die dient als garantie dat de controlearts volledig onafhankelijk is van de betrokken werkgever en werknemer ten aanzien van wie hij de controlegeneeskunde uitoefent. Hij is ook niet de preventie-adviseur-arbeidsgeneesheer van de onderneming

Arbitragearts

·      Het KB van 18 juni 2021 hevelt twee bevoegdheden over naar de Orde der artsen, nl. het bijhouden van de lijst van artsen-scheidsrechters voor de controlegeneeskunde en het behandelen van de klachten over de organisatie van de controle, de bevoegdheid of de onafhankelijkheid van de controleartsen en de artsen-scheidsrechters. Dit koninklijk besluit trad in werking op 1 augustus 2021.

·      De beslissing van de arbitragearts is bindend. Wanneer de patiënt niet akkoord gaat met de beslissing van de arts-scheidsrechter, kan hij de zaak alsnog laten beslechten door de arbeidsrechtbank.

·      ‘De controlegeneeskunde mag enkel worden verricht door een arts die gerechtigd is de geneeskunde uit te oefenen en vijf jaar ervaring heeft als huisarts of een daarmee vergelijkbare praktijk’.

De verhouding met de patiënt:

·      elke beoordeling van een adviserend arts/controleur/expert, maakt, zij het voorlopig, deel uit van het patiëntendossier; ze moet dus toegankelijk zijn voor de patiënt;

·      ook de aanwezigheid van een vertrouwenspersoon, al dan niet een verwant van de patiënt, bij het onderzoek behoort tot de rechten van de patiënt;

·      of een werknemer geschikt is om terug te keren naar de werkvloer zonder opnieuw ziek te vallen met recht op gewaarborgd loon, wordt in de praktijk aan de arbeidsarts toevertrouwd.

·      De controlearts heeft de deontologische plicht om, zonder onderscheid, een empathische, toegewijde en respectvolle houding tegenover iedere patiënt aan te nemen.

·      Bij afwezigheid van de patiënt op het tijdstip waarop hij bij hem langskomt, steekt de controlearts een bericht in de brievenbus waarin hij de patiënt vraagt zich aan te melden op zijn kabinet op de door hem vastgestelde dag en uur. Dit laatste dient redelijk te zijn.

·      Om de onafhankelijkheid houdt de nationale raad, ondanks het ontbreken van een wettelijk verbod, vast aan het principe dat een huisarts geen controles uitvoert in de regio waar hij de huisartsgeneeskunde uitoefent. Als een arts enkel medische controles uitvoert, is er geen beperking.

·      De nationale raad herhaalt dat de rol van de arts als zorgverlener met een therapeutische arts-patiëntrelatie onverenigbaar is met deze van adviseur, controleur of deskundige. Het is evident dat een huisarts bijgevolg niet kan optreden als controlearts voor zijn eigen patiënt.

Het volledige advies leest u hier.