Waar? Zaal Janssens, PC Ariadne, Reymeersstraat 13A, Lede

Wanneer? 06.05.2020

Risicotaxatie is het inschatten van het risico dat een patiënt in de toekomst (opnieuw) gewelddadig gedrag gaat vertonen van bepaalde aard en omvang. Deze benadering heeft internationaal, maar ook nationaal, de laatste jaren aan betekenis gewonnen. Geleidelijk aan is er een verschuiving opgetreden van de rol van de clinicus bij het inschatten van het (recidive)risico naar die van de wetenschappelijk onderzoeker, die op grond van lijsten met relevante factoren een inschatting maakt.

Toegepast op begeleiding en behandeling van mensen met een psychotisch beeld roept dit de vraag op hoe het zou zijn als we de indruk van de clinicus en die van de onderzoeker aan elkaar koppelen? Hoe accuraat zijn risicotaxatiemodellen? Wat is de stand van zaken m.b.t. actueel onderzoek? Hoe dergelijke modellen gebruiken in de praktijk en op de werkvloer? Zijn dergelijke risicotaxatiemodellen ook bruikbaar voor andere ziektebeelden?

Dr. Daniel Whiting is onderzoeker aan het departement psychiatrie van de University of Oxford en was actief in verschillende settings (forensische psychiatrie, gevangeniswezen, hoogbeveiligde ziekenhuisafdelingen). Naast zijn onderzoekstaak werkt hij ook klinisch bij het Early Intervention in Psychosis Team van Oxford Health NHS Foundation Trust.