Sinds meerdere maanden wordt in ons land een nieuw geneesmiddelentekort vastgesteld. Op het terrein moeten artsen en apothekers steeds vaker hun medicijnen vervangen. Olivier Delaere, directeur van Febelco, een belangrijke grootdistributeur in ons land, stelde naar aanleiding van deze situatie een onderzoek in om de omvang van het fenomeen te achterhalen. Om hoeveel geneesmiddelen gaat het? 

"Op Farmastatus is er een tekort aan ongeveer 380 geneesmiddelen. Dat cijfer komt overeen met de producten die de industrie de afgelopen 30 dagen als schaars had bestempeld."

Hoe zit het met de andere waarvoor al langer een tekort bestaat? "Daar moeten we ook rekening mee houden. Het Geneesmiddelenagentschap bevestigt onze interpretatie. De exacte berekening geeft dan een cijfer aan van 1.239 niet beschikbare geneesmiddelen."

Het agentschap roept federaal minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke op: "We hebben een transparantieplicht en stellen 10 oplossingen voor om uit deze crisis te geraken. "Er is de transparantie waartoe de farmaceutische industrie verplicht is voor deze voorraden, en haar stockverplichting. Geef daarnaast de groothandel de mogelijkheid om op de strategische voorraad te werken, geef de kans aan apothekers om in sommige therapeutische sectoren te substitueren, verbied de contingenten om commerciële redenen, denk aan parallelle invoer, verhoog de prijs van sommige producten die vandaag te laag zijn, breng industrieën die geneesmiddelen produceren terug naar België en verplicht ten slotte de farmaceutische industrie om de geneesmiddelen te leveren."

Reactie van Pharma.be

Van zijn kant herinnert Pharma.be eraan dat "er in België al heel wat initiatieven zijn genomen om apothekers en patiënten tijdig te bevoorraden, in overleg met het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Medische Producten (FAGG)".

Geplaatst tegenover deze uitdagingen voegt Pharma.be nog toe dat "het behoud van de lokale productie in Europa een belangrijke kwestie is voor alle industriële sectoren. Door de stijgende loon- en energiekosten is goedkope productie niet concurrentieel en verhuizen deze activiteiten naar andere delen van de wereld. De farmasector ontsnapt niet aan deze dynamiek. Alleen de activiteiten met een hoge toegevoegde waarde die veel gespecialiseerde kennis vereisen, ontspringen voorlopig de dans. 

Ook de prijskwestie wordt genoemd: "Aangezien de prijs van een geneesmiddel per land door de regeringen wordt bepaald, zijn er stromen van landen waar de prijzen laag zijn naar landen waar ze tegen een hogere prijs worden verkocht. We noemen dat parallelexport. Verschillende spelers, zoals groothandelaars-distributeurs, zijn hier steeds meer in geïnteresseerd, ook al zijn ze wettelijk verplicht om de Belgische markt te bevoorraden. Dat is soms moeilijk te verzoenen.

Het quotasysteem probeert zich aan te passen, maar het is voor farmaceutische bedrijven vaak onmogelijk om zich snel genoeg te bevoorraden in geval van een exportlek. De productie verhogen is niet zo eenvoudig.