Recente gebeurtenissen (lees: moord op huisarts Patrik Roelandt) zetten de veiligheidskwestie van zorgverleners in de scjhijnwerpers. Op initiatief van minister De Block staat deze vraag binnenkort centraal tijdens de discussie over de Kadernota Integrale Veiligheid. Idem dito voor het Veiligheidsplan 2016-2019.

Hoe garanderen we de veiligheid van zorgverstrekkers die vaak in een kwetsbare positie staan, geconfronteerd met mensen in een moeilijke situatie? Recente gebeurtenissen (lees: moord op huisarts Patrik Roelandt) herinnerden ons er spijtig genoeg aan hoe groot de vraag is om de beoefenaars van de geneeskunde te beveiligen.Op initiatief van minister De Block staat deze vraag binnenkort centraal tijdens de discussie over de Kadernota Integrale Veiligheid, die als leidraad zal gelden voor de overheid. Hetzelfde geldt voor het Nationaal Veiligheidsplan 2016-2019 dat de specifieke taken omschrijft van de federale en de lokale politie.

Concreet zal een werkgroep voorstellen formuleren voor maatregelen die de lokale huisartsenkringen, de lokale politie en justitie vervolgens kunnen aanpassen en vertalen naar antwoorden op specifieke situaties.

De veiligheid van zorgverstrekkers garanderen, is volgens De Block noodzakelijk “eerst en vooral voor henzelf, maar ook voor onze patiënten. Geweld tegen zorgverstrekkers brengt de hulp aan patiënten in het gedrang. Het gaat om veiligheid en gaat erom dat we de continuïteit van onze zorgverlening garanderen.”

Het garanderen van de veiligheid is een bevoegdheid van verschillende departementen (Volksgezondheid, Binnenlandse Zaken, Justitie). De oprichting van een werkgroep waar alle diensten bij betrokken zijn, moet leiden tot efficiënte maatregelen tegen dit voortdurend toenemend probleem.