De Orde van Artsen waarschuwt voor de gevolgen van de staking van de cipiers op de toegang tot zorg van de gevangenen. Ze roept op tot de invoering van een minimale dienstverlening en wijst op de momenteel al moeilijke omstandigheden waarin de gevangenisgeneeskunde moet worden uitgevoerd. De Orde eist de overdracht van de bevoegdheden inzake gezondheidszorg in de gevangenis naar de FOD Volksgezondheid.
We spraken er recent al over: de stakingsgolf die de gevangenissen in het zuiden van het land treft, bemoeilijkt de taak van de artsen die binnen de muren van de gevangenis actief zijn (lees Medi-Sfeer nr. 517). De artsen kunnen de gevangenissen betreden, maar de gevangenen worden niet overgebracht naar de consultatieruimtes waar de raadplegingen normaal plaatsvinden. Deze dienen verplicht plaats te vinden in de cellen. Een maatregel waar de artsen zich categoriek tegen verzetten. “Onze weigering heeft verschillende redenen: veiligheid, de overvolle cellen en deontologische argumenten. Agenten en cipiers bevinden zich voor de geopende deur”, zegt Paul Gourdin aan Medi-Sfeer. Hij is adjunct-arts in de gevangenis van Nijvel en voorzitter van de gespecialiseerde bvba IMAS.
Vervolgens is het de beurt aan de Nationale Raad van de Orde van Artsen om aan te klagen dat “gevangenen in bepaalde instellingen niet langer in staat zijn een arts te consulteren noch verzorgd te worden”. Volgens de Nationale Raad is de situatie “een rechtstaat onwaardig” en “is het een aanslag op de internationale verplichtingen van België. De medische en sociale noodsituatie vraagt zonder uitstel om maatregelen die een oplossing bieden voor dit menselijk drama. Een oplossing daarvoor is de invoering van een minimale dienstverlening.”
De Nationale Raad van de Orde van Artsen maakt van de gelegenheid gebruik om het gebrek aan middelen aan te klagen waarmee de gevangenisgeneeskunde sowieso te kampen heeft. De Nationale Raad wijst tevens op de beperkingen van de dienstverlening en de specificiteit van diegenen waarvoor de zorg bestemd is: “De noden en de vragen overstijgen ruimschoots de antwoordmogelijkheden van de zorgteams, en dat ondanks hun engagement ten aanzien van de gezondheid van de gevangenen. De medische praktijk overleeft tussen het gebrek aan middelen en de beperkingen van het administratieve beheer. De gevangenen vertegenwoordigen een bijzonder kwetsbare groep op fysiek en zeker op psychisch vlak. Bijzondere aandacht is nodig voor de preventie en de behandeling van hun pathologieën.” Als besluit eist de Orde, net als vele andere experts in dit dossier, “de overdracht van bevoegdheden inzake gezondheid in de gevangenissen van de FOD Justitie naar de FOD Volksgezondheid”. En dat moet zeer dringend gebeuren.
