Op 5 juni aanstaande kunt u in ons groot debat dat we live uitzenden op internet, kennismaken met Arnout Van den Kieboom (ASGB/Kartel) die Michel Creemers, voorzitter huisartsenvleugel ASGB, vervangt. Wie is Arnout Van den Kieboom? We frissen nog even uw geheugen op indien nodig.
"De belangenverdediging van de (huis)artsen lag me altijd na aan het hart", vertelt hij. "Vandaar dat ik me vrij snel nadat ik afgestudeerd was, aansloot bij het ASGB. Waarom bij het ASGB? Omdat ik vind dat die artsen de kerk wat in het midden houden. Het ASGB probeert om alle (huis)artsen te respecteren. Je zult ons er niet snel op betrappen dat we – ik zeg maar wat – de kaart trekken van de grote of kleine groepspraktijken. Evengoed verdedigen we de solo-artsen of duopraktijken. Daarnaast zoekt ons syndicaat altijd naar een oplossing, in dialoog. Waarbij we ons niet enkel focussen op wat niet goed is en waar we het niet mee eens zijn."
Enkele jaren geleden evenwel zegde dokter Van den Kieboom, inmiddels ASGB-bestuurslid en toen actief bij huisartsenpraktijk De Driesprong, grotendeels het huisartsenberoep vaarwel. De reden van dat afscheid was dubbel. Enerzijds “omdat het coronagebeuren me leegzoog. Anderzijds ontwikkelde ik toen al een tijdje ICT en dat trok me meer en meer aan. Overal kom je handen en tijd tekort, zowel in je praktijk als in mijn IT-bedrijfje EGEO dat ik uitbouwde." In de informatica ontpopt hij zich steeds meer als een expert. Zo sprak hij onlangs nog over informatica in de huisartsenpraktijk tijdens een ASGB-studiedag met als uithangbord: hoe ziet u het bos door de (software)bomen?
"Maar voor mij was de druppel om te stoppen in de huisartsenpraktijjk dat de taak van huisartsen tijdens de corona-epidemie heel basic werd. De mentale uitdaging was er niet meer voor mij. Die vond ik wel terug in wat ik nu doe.”
Zin
“Zou ik er ook uitgestapt zijn zonder de coronacrisis? Ik weet het niet. Ik vermoed van wel, maar waarschijnlijk in een veel later stadium. Het ging dus om een samenloop van omstandigheden: naast de administratieve overlast het feit dat ik toen de zin in vraag stelde van wat we tijdens corona aan het doen waren."
"We leken gereduceerd te worden tot administratieve medewerkers in het hele gezondheidssysteem. Dat klinkt wat pessimistisch, maar toen heb ik het wel zo ervaren. Vandaag kan ik de context wat nuanceren, maar ik heb zeker geen spijt van mijn beslissing.”
