Elk curriculum voor de gezondheidszorg zou moeten beginnen met een basecamp-module. Dat om de studenten onder te dompelen in een gemeenschappelijke manier van denken en handelen volgens gedeelde principes voor de gezondheidszorg. Een dergelijk basecamp zou dienen als springplank voor alle curricula in de gezondheidszorg en je kunt ernaar terugkeren onder het motto: "Levenslang leren".
Voordelen van zo'n basecamp die de Leuvense denktank metaforum aanstipte in haar visiedocument, zijn:
- de link versterken tussen de initiële basisopleiding die alle studenten moeten doorlopen en hun toekomstige professionele ambities.
- een referentiekader bieden dat de vaak diverse reeks cursusmodules waaruit het programma bestaat, bijeen kan brengen.
- interdisciplinaire of interprofessionele cursusactiviteiten mogelijk maken met studenten van andere programma's, waardoor ze zich het concept en de waarde van teamwerk in de gezondheidszorg van bij het begin eigen maken. Zo biedt de basecamp-module het veilige vertrekpunt van waaruit de studenten daarna de 'educatieve berg' kunnen beklimmen.
Voor de meeste curricula voor de gezondheidszorg is het vanzelfsprekend om het basecamp helemaal bij het begin in te plannen, bijvoorbeeld in het eerste bachelorjaar verpleegkunde, kinesitherapie, geneeskunde of farmacie. Voor andere curricula kunnen studenten later in het curriculum kiezen voor een programma dat gericht is op de gezondheidszorg, bijvoorbeeld klinische psychologie binnen de opleiding psychologie of biomedische technologie binnen de ingenieursopleiding.
Vaardigheidsniveau
Het vereiste vaardigheidsniveau van dergelijke basecamp-modules moet ook worden afgestemd op de capaciteiten van de studenten en hun verwachte rol in de gezondheidszorg, bv. zorgkundige, verpleegkundige, arts, apotheker,..
Neem nu coronaire hartziekte in de context van preventie, spoedeisende zorg en zorgprocessen: dat vergt een behandeling van verschillende aspecten met een verschillend niveau van verwachte kennis, afhankelijk van het specifieke curriculum.
Een zeer ambitieuze uitvoering van een interdisciplinair en interprofessioneel basecamp zou zijn om alle beginnende studenten in de verschillende curricula voor de gezondheidszorg gedurende één semester in een gemeenschappelijke module bijeen te brengen, waarna ze zich opsplitsen en verder gaan in de discipline van hun keuze.
Stap naar de praktijk
De idee van zo'n basecamp lijkt aantrekkelijk, maar de toetsing met de praktische uitwerking is al een stuk moeilijker. In die mate dat Prof. Erik Schokkaert, coördinator van de Metaforum-werkgroep, zich liet ontvallen: "Als we zelfs een basecamp niet kunnen organiseren, hoe zullen we dan teams organiseren?
Hij drukte iets te harde dromers met de neus op de feiten: "In het huidige financieringssystemen kunnen hervormingen richting teamwerk en basecamps er niet komen." Een catch 22, want tegelijk liet hij zich ontvallen: "We moeten nu al hervormen om tot een nieuw financieringssysteem te komen."
Dirk Dewolf (foto), administrateur-generaal Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid, liet zich dan weer uitermate positief uit over zo'n basecamp: "Daar zit muziek in: generatiegenoten die elkaar beter leren kennen heeft voordelen bij het begin van de carrière. Men leert interdisciplinair werken. We spelen ook in het agentschap met de idee om een 'Zwitsers leger' (reserverkops) op te richten voor speciale gevallen. Zo’n return to basecamp kan daartoe bijdragen, bijvoorbeeld om een milieuramp te bestrijden."
