Op 12 oktober bevroor de regering het budget voor de wachtposten. Onder druk van het terrein heeft de minister van Volksgezondheid zich intussen bereid verklaard de helft van het geblokkeerde bedrag vrij te geven. Het Riziv en de groep van 12 verenigingen (*) die protest hadden aangetekend, zijn op 29 oktober voor overleg op het kabinet ontvangen.

Het was niet de minister zelf, maar kabinetschef Pedro Facon die de ‘groep van 12’ te woord stond. Hij gaf aan dat het hoger vermelde bedrag (zowat 5 miljoen euro) met mondjesmaat weer ter beschikking zou worden gesteld als de huisartsen adequaat inspeelden op de vraag naar standaardisering en zuinig gebruik van de financiële middelen binnen de wachtposten. Alleen projecten die vóór 12 oktober een aanvraag bij het Riziv hadden ingediend, komen in aanmerking voor financiering vanuit het vrijgemaakte bedrag.

De werkgroep ‘Wachtposten’ heeft de voorbije drie jaar hard gewerkt aan criteria voor de standaardisering van de jaarlijkse werkingskosten van de wachtposten. Het werk was bijna rond. Wat is dan de vraag van de overheid?

“We hebben in eerste instantie één en ander moeten verduidelijken”, zegt Domus-voorzitter/AADM-woordvoerster Maaike Van Overloop. “Het kabinet fronste omdat bepaalde wachtposten niet het hele weekend open zijn. We hebben uitgelegd dat hier sprake is van een groeiproces: de doelstelling is wel degelijk om te evolueren naar een permanente toegankelijkheid van vrijdagavond tot maandagmorgen, zodra er over heel die periode voldoende patiënten instromen. We zullen deze groeiprocessen samen met de overheidslui van dichterbij te bekijken, zodat de situatie voor hen bevattelijker wordt.”

“We hebben ook meer toelichtingen moeten geven over allerlei maatregelen die de veiligheid van de wachtdoende artsen verhogen, en het voor hen mogelijk maken zich maximaal op de zorg te concentreren, zoals het gebruik van een automatisch betaalsysteem of het inzetten van een auto met chauffeur. We hebben het kabinet duidelijk gemaakt dat dit geen overbodige luxe is. Net zo min als het administratief personeel, dat helpt om de aanzienlijke toestroom van patiënten op te vangen.”

Wachtposten en spoeddiensten onder één dak?

Het kabinet Volksgezondheid hecht veel belang aan een ruimtelijke integratie tussen de wachtpost en de spoeddienst van het ziekenhuis. Dokter Van Overloop heeft daar bedenkingen bij.

In eerste instantie moet de wachtpost voor de bevolking geografisch zeer goed bereikbaar zijn, maar ziekenhuizen zijn niet overal centraal gelegen. Bovendien heeft een deel van de bevolking nog steeds geen reguliere huisarts – in Brussel is dat tot 70%. Als de wachtpost in het ziekenhuis is ondergebracht, wordt de verleiding voor deze personen des te groter om tijdens de sluitingsuren van de wachtpost, naar de spoeddienst te stappen. Er moet dus een werkbare dispatch worden ingezet.

Ten slotte is het momenteel in sommige centra onmogelijk om in ieder ziekenhuis een wachtdoende huisarts te plaatsen. Men zou daarmee terugkeren naar een hoger aantal wachtdiensten per huisarts. Overigens stelt zich de vraag hoe dit kadert in de plannen van de overheid om het aantal ziekenhuissites af te bouwen.

ASAP

De groep van 12 heeft de kabinetsmedewerkers uitdrukkelijk gevraagd om hun visie over de standaardisering dringend te verduidelijken. De werkgroep ‘Wachtposten’ kan dan aan de slag om de standaardiseringscriteria verder uit te werken, de lopende aanvraagdossiers aan de vooropgestelde criteria te toetsen en de nodige aanpassingen voor te stellen. Volgens dit schema zouden de eerste budgetten begin 2016 ontsloten kunnen worden.

AADM en Kartel hebben duidelijk gesteld dat ze niet aan een nieuw medicomut-akkoord kunnen werken zolang ze niet weten wat de visie van de regering is. De syndicaten willen vermijden dat er ook volgend jaar in een lopend akkoord wordt ingebroken.