De dokter die de opzettelijke levensbeëindiging uitvoerde van de 38-jarige Tine Nys in 2010 stelt dat het oordeel van de twee andere artsen die de euthanasiewet voorziet, niet van tel is. "Zelf bij twee negatieve adviezen kan ik de euthanasie uitvoeren. De wet zegt dat een positief of negatief advies niet uitmaakt".

De 58-jarige huisarts van Tine Nys, de tweede beschuldigde, trad op als voorafgaand aan de levensbeëindiging geraadpleegde arts. Volgens de wet moet die onafhankelijk zijn ten opzichte van de patiënt, maar volgens het onderzoek kan hij als haar huisarts sinds 1998 niet als onafhankelijk beschouwd worden.

"Ik sta achter haar beslissing als arts en goede vriend van mijn patiënte maar betreur toch haar beslissing", besloot de huisarts in zijn advies. De uitvoerende arts stelt dat de huisarts wel onafhankelijk kon oordelen. "In veel gevallen wordt de huisarts als onafhankelijk beschouwd als die in eer en geweten oordeelt. De wet zegt dat een positief of negatief advies niet uitmaakt. Ik heb de wet gevolgd. Zelf bij twee negatieve adviezen kan ik de euthanasie uitvoeren", zei de uitvoerende arts.

Autisme niet belangrijk

Voorzitter Martin Minnaert vroeg de beschuldigde over het ziektebeeld van Tine Nys, omdat er eerst sprake was van borderline, maar uiteindelijk van autisme. "Bij mijn eerste contact zei Tine zelf al dat ze autisme had. Ik moest alleen weten of het ondraaglijk en ongeneeslijk was. Haar ziekte was meer dan borderline. Autisme of geen autisme, dat was niet eens belangrijk. Al de problemen samen maakte dat ze niet verder wou leven. Belangrijk was welke therapieën ze gevolgd had zonder resultaat", zei de uitvoerende arts.

De beschuldigde overliep de uitvoering van de euthanasie. "Had ik het niet gedaan, dan zou ze zelfmoord gepleegd hebben. (..) De familie is er tegen haar wil die avond erbij geweest, om de zaak moeilijk te maken, om conflict te zoeken. Ik hoopte dat ze er niet waren, maar ze waren er toch. (..) Ik was van wacht zeggen ze, maar ik weet niet waar ze dat halen. (..) Ze hadden op alles kritiek."

Baxter

De uitvoerende arts toonde aan de juryleden hoe hij hij de euthanasie uitvoerde met de baxter. "Ik had de baxter opgehangen aan de luster, en niet op een zetel gelegd, zoals de familie zegt. Anders zou de vloeistof er niet uit kunnen stromen. De baxter viel inderdaad op Tine, maar dat deed geen pijn. Tine lachte ermee. (..) Ze was content dat ik mijn straat niet introk."

"Het verschil tussen wat de familie zegt in de klacht en wat u zegt is groot", merkte voorzitter Minnaert op. "Het lijden van de dochter stond nooit centraal", antwoordde de arts. "Zo heb ik geen geen gif in de baxter achtergelaten. De vader moest ook niet helpen maar even duwen op de baxter. Ik heb de familie inderdaad gevraagd of ze naar de ademhaling wou luisteren, omdat familieleden soms schrik hebben dat iemand nog zou wakker worden als ik weg was. Ik deed dat uit bezorgdheid, maar dat werd verkeerd geïnterpreteerd en was niet om te krenken."

Adresverwisseling

Voorzitter Minnaert overliep de letter van de euthanasiewet met de beschuldigde. "U moest 'met de patiënt overleg plegen over zijn verzoek tot euthanasie en met hem de eventueel nog resterende therapeutische mogelijkheden, evenals die van de palliatieve zorg, en hun gevolgen'", vroeg Minnaert. "Ik denk dat ik dat van de eerste consultatie al gedaan heb", zei de arts. Het registratiedocument moest ook binnen de vier werkdagen bezorgd worden aan de Federale Controle- en Evaluatiecommissie Euthanasie, maar het document kwam pas na 51 dagen aan. "Mijn secretaresse had gekeken op internet en het naar het oude adres van de commissie gestuurd. Ik dacht dat het opgestuurd was."

"Ikzelf en vele collega's zullen niet meer euthanaseren"

De uitvoerende arts getuigde dat hij geen euthanasie meer uitvoert. "Ik heb naar eer en geweten gehandeld als arts. Toen was het mijn stelling dat het de patiënt was die primeert. Maar als u ziet wat er achteraf komt, dat ik voor assisen sta, dan zou ik toen niet zo moedig geweest zijn. Ik ga het niet meer doen en vele collega's gaan het ook niet meer doen, om dit te vermijden."