Elke arts kon in alle onafhankelijkheid kiezen en een proteststem uitbrengen. Sommigen drukten hun ongenoegen zelfs uit door simpelweg niet te stemmen. Maar de opgestoken vinger had wel vérstrekkende gevolgen voor de financiering van hun syndicaten.
Ter herinnering, 12.139 artsen namen deel aan de jongste kiesprocedure, of 23,9% (5.385 huisartsen, 6.754 specialisten). In 2014 was dat nog 37,4% (7.852 huisartsen en 9.548 specialisten). Deze daling van ruim 13% kreeg nog de sporen door de elektronische pannes. Resultaat: ruim 140.700 euro verlies voor de Bvas (7.018 stemmen), 85.440 voor de AADM(2.037 stemmen) en 51.000 euro voor het Kartel (2.964). De artsen beseffen het niet, maar ze verzwakken hun democratische organen door niet te stemmen, aldus de syndicaten.
Nog even meegeven dat elk representatief syndicaat een basistoelage krijgt van 118.004,49 euro. Daar komt dus de prijs per stem (54,56 euro) bovenop. Maar die laatste financieringswijze zien de syndicaten niet meer zitten. Zij willen een alternatief.
Voor wie het zich nog herinnert: ten tijde van Franck Vandenbroucke werd de mogelijkheid nog geopperd om geld vrij te maken via een percentage op de honorariamassa. Maar dat pad lijkt niet te worden bewandeld voor de hervorming van 2019. Eén ding staat vast: de indexering volstaat niet.
