De ebola-epidemie heeft het weer eens aangetoond: telkens als er een ernstige acute bedreiging voor de volksgezondheid optreedt, is er nood aan een gedegen coördinatie van de stappen die de huisarts in dat verband moet zetten. Tot nog toe bestaat er daarvoor geen adequate structuur.

Domus Medica blijft ijveren voor het mandateren van een epidemiologisch verantwoordelijke op kringniveau.

“Het idee is door de noodzaak gerijpt”, zegt kringloketvoorzitter Yves Rosiers. “Laat het nu ebola, de Mexicaanse griep of de giframp bij Wetteren zijn: telkens weer zijn de kringen op improviseren aangewezen om de huisartsen te informeren over wat hen te doen staat. Er zijn wel richtlijnen, maar die komen altijd vrij laat en redelijk ongecoördineerd.”

Met het oog op die vaststelling ontstond het concept van een gemandateerde die binnen de kring het contact met de gezondheidsoverheden kan waarnemen en ervoor zorgt dat de boodschappen van de overheden vlot bij de achterban verspreid worden. Het plan ligt al enkele jaren voor, maar kreeg voorlopig van de overheid niet de nodige financiële steun.

Tweerichtingsverkeer

Via de epidemiologisch verantwoordelijke beogen de kringen niet alleen doeltreffend over de situatie en het gewenste beleid geïnformeerd te worden. De epidemiologisch verantwoordelijke kan ook informatie naar de overheid terugkoppelen. “Als de functie van epidemiologisch verantwoordelijke eenmaal bestaat, kunnen we er nieuwe bevoegdheden aan ophangen”, blikt Yves Rosiers vooruit. “Nu gebeurt de monitoring van een ramp, bijvoorbeeld een epidemie of een uitbraak van een infectie, via ziekenhuizen en laboratoria. Maar slachtoffers verlaten op zeker ogenblik het ziekenhuis. En in geval van een infectieuze aandoening moet men hoogte krijgen van de contacten rond de patiënt, waarbij de infectie mogelijk al verspreid is voor men de indexpatiënt kon isoleren. Denken we ten slotte aan rusthuizen: dit is een bron van epidemiologische informatie die momenteel nog onvoldoende aangeboord wordt.”

“Ik wil niet verkeerd begrepen worden. In een hele reeks geledingen doet de overheid haar werk bij rampsituaties goed. Maar het transfer van informatie naar de eerste lijn blijft in gebreke. En gegevensoverdracht van de eerste lijn naar de overheid is helemaal ontoereikend.”