De Naamse huisartsen wachtten niet af met de start van de testing. Namen staat dan misschien symbool voor traagheid, in dit geval trekken de huisartsen er aan de kar. En met succes: 62 patiënten schoven aan naar de drive-in die ze gisteren om 12 uur 's middags openden aan de ingang van hun wachtpost.

In het buitenland werd hier al eerder met succes mee geëxperimenteerd. Maar hier bij ons nam Namen dus het voortouw: 62 patiënten schoven aan naar de drive-in die gisteren om 12 uur 's middags openging aan de ingang van de wachtpost. Een score die een goed voorteken is voor drukke dagen op komst.

De betrokken huisartsen zijn vrijwilligers, maar vijf weken na het begin van de mobilisatie (die was begonnen met face-to-face onderzoeken van verontrustende gevallen), zouden ze niet tegen een effectieve vergoeding zijn, om het eufemistisch uit te drukken...

Overgangsfase
De week van 4-11 mei wordt de 'overgangsfase' in de uitvoering van de bevolkingstesten genoemd. "Een politieman regelt het verkeer en controleert of de patiënt er is op verzoek van de behandelende arts. Er volgt een administratieve coderings-stap en uiteindelijk wordt het uitstrijkje zelf genomen, 4-5 minuten per patiënt, zonder dat de patiënt uit het voertuig stapt", zegt Dr. Dominique Henrion, de lokale 'covid-19 referentiepersoon'. "We hadden de methode getest op een welomschreven doelpubliek zoals het personeel van nachtopvang voor de daklozen. Ze stelt weinig lokalen of artsen bloot aan besmettingsgevaar."
Kandidaten voor het uitstrijkje moeten zijn doorverwezen door een huisarts, met een 'verzoek om laboratoriumanalyse op verdenking van SARS-COV-2-infectie'. Dit staat gelijk aan verplichte rapportage die gebruikt zal worden voor het traceren van contacten als die positief zijn. De EMD-ontwikkelaars kregen informatie om het formulier te integreren.

"In de tussentijd is de overdracht naar de testfaciliteit niet zo duidelijk. Het formulier wordt naar een eHealthBox gestuurd, die er nog niet is op de wachtpost. Kortom, er zijn nog punten die geolied moeten worden. Als het nodig is, grijpen we terug naar papier. In de rampengeneeskunde gebruiken we geen computers."

Kosten

"Door op deze manier nieuwe kantoren en structuren te creëren, slaan we een nieuwe weg in. De kosten stapelen zich op. Toen de crisis uitbrak, mobiliseerden de huisartsen vol goede wil. Maar vijf weken zonder onze normale activiteit wordt lang... "
Wat de apparatuur betreft, werken de Naamse huisartsen deze keer niet met hun gebruikelijke 'leveranciers', de lokale ziekenhuizen en klinische laboratoria, maar met het 'federale platform', dat vervolgens de logistiek verzorgt.