In een gezamenlijk schrijven aan minister Vandenbroucke beklemtonen AADM, Domus Medica, ASGB/Kartel, Wachtposten Vlaanderen en de Franstalige tegenhangers het belang van huisartsenkringen voor het lokaal beleid.

Ze dringen aan op een coherenter beleid want dat was de afgelopen jaren soms wat ‘onsamenhangend’, en om de huisartsenkringen en artsensyndicaten te betrekken. Unaniem geven ze aan dat de huisartsenkringen het eerste aanspreekpunt zijn op het terrein om deze veranderingen te realiseren.

Ze verwijzen naar het pionierswerk van dr. Patrik Roelandt, helaas vermoord en dat net wegens een veiligheidsprobleem tijdens de wachtdienst dat precies kringen kunnen controleren. De erkenning van de huisartsenkringen onder de regering Verhofstad I (met de minister toen zelf in die regering) kwam er 2002, op initiatief van minister Aelvoet, stipuleren ze.

Vandaag zijn kringen cruciaal op vijf vlakken:

• Voor het toekomstig wachtdienstbeleid

-       Maar de kringen worden niet vermeld in het KB samenwerkingsverbanden waarbij wel een tsunami aan verschillende vzw’s dreigt;

-       Maar het ontbreekt hen aan een voldoende langetermijnfinanciering (de financiële tekorten van de wachtposten worden door de kringen gefinancierd, wat op termijn onhoudbaar is).

-       Maar de 1733 is onderbestaft terwijl dat nummer mee de kern vormt van niet-planbare zorg. 1733 moet nu ook ingekanteld worden naar de tweede fase, de ingeslagen weg bij de integratie van 1733 en 112 oproepen is ‘pragmatisch’ mits opruiming van enkele ‘pitfalls’.

-       Een minimumvergoeding van huisartsen is nodig tijdens de wachtdienst.

• In de chronische zorgorganisatie

Zonder de huisartsenkringen is het verhaal van de projecten voor chronische en geïntegreerde zorg ten dode opgeschreven.

• In acute crisissituaties

De kringen spelen hierin een prominente rol om het centraal aangestuurde crisisbeleid in de praktijk om te zetten door onder andere informatieverspreiding naar de patiënten, organisatie van vaccinatiemomenten, afspraken spoeddiensten/ziekenhuizen, bijscholing, … De huidige inzet van een medische liaisonfiguur per huisartsenkring/eerstelijnszone is hier een mooi voorbeeld van. Het is belangrijk deze functie in de toekomst te bestendigen.

• In de ziekenhuisnetwerken

Ziekenhuisnetwerken zouden hun zorgstrategische planning en beleid veel meer in overleg met de lokale huisartsen moeten opmaken. De ziekenhuizen hebben natuurlijk connecties met verschillende actoren op de eerste lijn maar het staat buiten kijf dat de interactie met de huisartsen van een veel grotere omvang is en dus moet dat alles lopen via de huisartsenkringen.

• Om de kwaliteit van de eerste lijn te garanderen

De minister zelf gaf in april 2000 (Uhak-vergadering) al aan dat dit beleid bestaat uit drie componenten: ter beschikking stellen van gegevens en informatie die toelaten zich te positioneren ten opzichte van vooraf bepaalde en objectieve kwaliteitsindicatoren; ontwikkelen en ondersteunen van de structuren voor kwaliteitsbevordering; aanreiken van adequate, o.a. financiële, stimuli om kwaliteitsinspanningen aan te moedigen en te bestendigen

De kwaliteitswet werd vorig jaar goedgekeurd. “We vragen u voor de implementatie hiervan de huisartsenkringen en syndicale huisartsenorganisaties blijvend te betrekken in de uitrol hiervan voor de huisartsen.”

“Hol de kringen uit en vroeg of laat krijg je de rekening gepresenteerd. Dat moeten we te allen prijze vermijden. Investeren in huisartsenkringen is dus niet investeren in structuren. Het is investeren in de gezondheid van elke burger.”

Getekend:

Voorzitters van Domus Medica, FAGW, FAMGB, Kartel, Wachtposten Vlaanderen

•          Dr. Roel Van Giel, voorzitter Domus Medica

•          Dr. Guy Delrée, voorzitter FAGW

•          Dr. Michel De Volder, voorzitter FAMGB-FBHAV

•          Dr. Reinier Hueting, voorzitter Kartel ASGB/GBO/MoDeS

•          Dr. Stefan Teughels, voorzitter Wachtposten Vlaanderen