Op 7 juli vond op het kabinet van minister De Block een vergadering plaats, waarbij het toekomstige beleid rond de wachtposten werd besproken. De conceptnota is in voorontwerp. De krachtlijnen werden al grotendeels in onze vorige edities aangekondigd, maar er zijn toch een paar nieuwigheden.

Een aantal eisen die de overheid eerder had verwoord, worden niet langer doorgedrukt: bijvoorbeeld, het principe dat een wachtpost in het weekend 61 uur open moet blijven. Er zal spaarzaam moeten worden omgesprongen met personeel, wat betekent dat een aantal wachtposten ’s nachts hun deuren sluiten. Ook komt er geen verplichting om de wachtpost in de nabijheid of binnen de muren van een ziekenhuis onder te brengen, zelfs als dat geografisch mogelijk zou zijn.

Het idee om wachtposten te laten samenwerken in netwerken binnen een zone van 400.000 inwoners, blijft gehandhaafd. Per netwerk treedt er een coördinator in functie. Netwerken bieden schaalvoordelen. Aankopen kunnen globaler plaatsvinden en personeel kan gemakkelijker worden vervangen tijdens de vakantie. Maar het idee roept ook een paar kanttekeningen op.

“Als men in landelijke gebieden een zone van 400.000 inwoners wil uittekenen, dan zal de coördinator aanzienlijke afstanden moeten doorlopen om alle wachtposten binnen het netwerk te kunnen bereiken”, overweegt Kartel/ASGB-voorzitter Reinier Hueting.

Bottom-up

De netwerken zullen bottom-up worden ontwikkeld. “Daar gaat weer flink wat tijd in opgaan”, aldus dr. Hueting. “Daarom hebben we de vraag gesteld met welke middelen dat moet gebeuren. En wie gaat het proces aansturen?” En hij merkt op dat het concept ietwat wrang is: “Alle wachtpostcoördinatoren zullen moeten meewerken aan het vormen van netwerken, om zichzelf straks buiten spel te zetten. Als we overstappen van een wachtpost die 100.000 inwoners bedient naar een netwerk voor 400.000 inwoners met maar één coördinator, dan verliezen 3 van de 4 coördinatoren hun functie.”

De bottom-up dynamiek houdt het gevaar in dat er weer eilandjes ontstaan die moeilijk aansluiting vinden bij een netwerk. Reinier Hueting ziet hier een taak voor de regionale wachtpostcoördinatoren liggen (n.v.d.r.: er wordt hier verwezen naar de twee coördinatoren die enkele jaren geleden in functie traden, één voor Vlaanderen en één voor Wallonië).

Zesde staatshervorming

Het kabinet-De Block wil er ook naar streven dat het beheer van de wachtpostwerking los komt te staan van de kringwerking. Concreet houdt dat in dat de huisartsenkring zijn verplichting om de wachtdienst te organiseren delegeert naar een aparte vzw, die de wachtpost beheert. Dat is nu al op een aantal plaatsen het geval, maar het moet de algemene regel worden. Eén en ander heeft te maken met de zesde staatshervorming: de kringen zijn intussen gewestmaterie, de wachtposten blijven federaal.

De vertegenwoordigers van de artsen mogen nu schriftelijk hun bedenkingen maken bij het voorontwerp. De overheid zal daar in september kennis van nemen, om tot de uiteindelijke conceptnota te komen.